ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟ ΑΠΘ

Σήμερα 30-11 στις 4 τα ξημερώματα αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο χώρο της κατειλημμένης από απεργούς εργολαβικούς υπαλλήλους πρυτανείας και συνέλαβαν 11 εργαζόμενους(10 υπαλλήλους της τεχνικής υπηρεσίας και 1 της καθαριότητας). Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά πρωτοφανών κατασταλτικών χτυπημάτων των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων. Μια μέρα μετά την αθώωση των τριών εργαζόμενων αγωνιστών και ενώ εκκρεμεί για τις 19 Δεκέμβρη η δίκη των 16 μελών των φοιτητικών συλλόγων(10 μέλη των ΕΑΑΚ και 6 ακόμα συναγωνιστές) που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης των ΜΑΤ στο ΑΠΘ την ημέρα της 17 Νοέμβρη , η «σιδερένια φτέρνα του κράτους » ξαναχτυπά.
Η εισβολή των ΜΑΤ για δεύτερη φορά σε ένα μήνα μέσα στο χώρο του ασύλου, ήρθε μετά από επιστολή των πρυτανικών αρχών στον εισαγγελέα, ο οποίος με τη σειρά του διέταξε την επέμβαση για την λήξη της απεργίας και τη σύλληψη των καταληψιών. Η απεργία 70 ημερών, με την οποία οι εργαζόμενοι δε ζητάνε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο, την καταβολή των δεδουλευμένων τους (είναι μήνες απλήρωτοι), μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρέπεια και να σταματήσουν να δουλεύουν υπό το καθεστώς της εργολαβίας. Αντ’ αυτού οι πρυτανικές αρχές ,προλαβαίνοντας ακόμα και τα συμβούλια ιδρύματος ,σπεύδουν να υλοποιήσουν τη μνημονιακή πολιτική ζητώντας από τους εργαζόμενους να δουλεύουν με 460 ευρώ. Η απόφαση για συνέχιση της απεργίας μάλιστα ανανεώθηκε μετά από πολύ μαζική συνέλευση του σωματείου που πραγματοποιήθηκε στις 28-11 παρά την τρομοκρατία της απειλής επέμβασης της αστυνομίας η οποία και πραγματοποιήθηκε τελικά.
Η επιστολή στο εισαγγελέα από τις πρυτανικές αρχές και τους κοσμήτορες σχολών δείχνει τον προδοτικό τους ρόλο στον αγώνα για τη προάσπιση του δημόσιου πανεπιστήμιου, καθώς για ακόμα μια φορά δίνουν τα διαπιστευτήρια τους στην κυβέρνηση ότι μπορούν να εγγυηθούν την υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής στα πανεπιστήμια μέσω της κατασυκοφάντησης και διάλυσης του αγώνα των εργολαβικών.
Ως ΕΑΑΚ βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή αλληλέγγυοι στον αγώνα των 650 εργολαβικών υπαλλήλων και συμπορευτήκαμε μαζί τους. Ο αγώνας τους πρέπει να δικαιωθεί. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που-στο όνομα του χρέους και σε αγαστή συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ- προκειμένου να διασφαλίσει την υλοποίηση της πολιτικής κοινωνικής καταστροφής και διάσωσης του κεφαλαίου δε διστάζει να καταστέλλει κάθε αγώνα που ξεπηδά. Η όξυνση της κρατικής καταστολής αποδεικνύει το φόβο της απέναντι στη δυναμική των λαϊκών κινητοποιήσεων.
Καταγγέλλουμε απερίφραστα τον Πρύτανη του ΑΠΘ για την κατασυκοφάντηση του αγώνα των εργολαβικών υπάλληλων και την επιλογή του να προβεί σε κάλεσμα για εισαγγελική παρέμβαση, αλλά και τη διπρόσωπη στάση του καθώς σήμερα τολμά να εμφανίζεται και να ζητά την απελευθέρωση των ανθρώπων που ο ίδιος διέταξε να συλλάβουν. Την ίδια μέρα που με δική του πρωτοβουλία διοργανώθηκε η φιέστα-απεργοσπασία καθαρισμού του ΑΠΘ, με τη συνδρομή των ΜΜΕ και της εργολαβικής εταιρίας που μίσθωσε παράνομα άλλο συνεργείο καθαρισμού. Είναι ο πρώτος πρύτανης στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου που ξεκάθαρα παίρνει την πολιτική επιλογή να παίξει το ρόλο των συμβουλίων ιδρύματος, διαλύοντας το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που ξεσπούν μέσα σε αυτό, ζητώντας την αρωγή του εισαγγελέα και της αστυνομίας ώστε να καταστείλει μια απεργία βάζοντας τα ΜΑΤ μέσα στο άσυλο. Μια απεργία μάλιστα που ούτε καν νομότυπα έχει κηρυχτεί παράνομη, το αντίθετο μάλιστα υπάρχει δικαστική απόφαση που κρίνει απόλυτα νόμιμη την απεργία και απορρίπτει τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε εναντίον των απεργών η «Οικολογική Α.Ε.»(η εργολαβική εταιρία) . Ο Πρύτανης Μυλόπουλος, το πρυτανικό συμβούλιο αλλά και οι κοσμήτορες και πρόεδροι σχολών που συνυπέγραψαν την επιστολή, είναι persona non grata για το φοιτητικό κίνημα, να παραιτηθούν τώρα! Είναι συνυπεύθυνοι για το απεργοσπαστικό πραξικόπημα που πραγματοποιήθηκε. Το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται απέναντι σε όποιο όργανο υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική είτε είναι οι πρυτάνεις σήμερα είτε είναι τα πλήρως απονομιμοποιημένα συμβούλια ιδρύματος των οποίων τη λειτουργία το φοιτητικό κίνημα θα μπλοκάρει με κάθε τρόπο. Το φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους και οι εργαζόμενοι σε αυτό είναι οι μόνοι που πρέπει να έχουν λόγο για το πανεπιστήμιο.
Το άσυλο αποτελεί λαϊκό κεκτημένο που κερδήθηκε με αγώνες , δεν καταργείται από νόμους, είναι χώρος που ανήκει σε όλο τον αγωνιζόμενο λαό, η αξία χρήσης του νοηματοδοτείται μέσα από τους αγώνες εργαζομένων και νεολαίας. Ως φοιτητικό κίνημα και μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους θα είμαστε εκεί κάθε στιγμή να υπερασπιστούμε τους δίκαιους αγώνες του λαού και της νεολαίας αλλά και το ίδιο το άσυλο σε οποιαδήποτε προσπάθεια άρσης του από την Κυβέρνηση και τις Πρυτανικές Αρχές. Δηλώνουμε ξεκάθαρα στην κυβέρνηση που διαλύει κάθε λαϊκή κατάκτηση ότι είμαστε στο πλευρό των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ και θα μας βρουν απέναντι τους σε κάθε προσπάθεια καταστολής του αγώνα του εργαζόμενου λαού.
_ Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων με απόσυρση των κατηγοριών που τους βαραίνουν
_Καλούμε τους φοιτητικούς συλλόγους να συνεδριάσουν άμεσα ώστε μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις να δώσουν άμεση απάντηση αγώνα.
_ Καλούμε όλα τα σωματεία εργαζομένων και το ΕΚΘ να κηρύξουν πανθεσσαλονίκεια απεργία , στα πλαίσια της στήριξης του αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων, αλλά και απέναντι συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική. Ο αγώνας τους είναι υπόθεση όλου του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος της πόλης.
ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης

Παλαιστίνη

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ

 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ

                Στη συγκυρία που διανύουμε η συγκυβέρνηση εγγυάται την επιθετική εφαρμογή των πολιτικών των μνημονίων μέσα από την όξυνση της κρατικής καταστολής και την γενικευμένη προσπάθεια τρομοκράτησης και ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε η αντιιμπεριαλιστική αντικυβερνητική παλλαϊκή κινητοποίηση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης διαδηλώσαμε περισσότεροι από 15.000 λαού και νεολαίας με μαζικά και συγκροτημένα μπλοκ με το κεντρικό στίγμα να δίνεται από τους Φοιτητικούς Συλλόγους μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και Καταλήψεις τους. Μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις πόλεις της χώρας, ενώ έγινε σαφές ότι κεντρική κατεύθυνση του κράτους αποτέλεσε η καταστολή των κινητοποιήσεων αυτών.  

                Αυτό καταδεικνύει και η στάση της Αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη που στάθηκε προκλητική ήδη από τις προηγούμενες μέρες με την στοχοποίηση και την δίωξη αγωνιστών συνδικαλιστών εργαζομένων. Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι μέσα από τις αποφάσεις τους έμπρακτα προχώρησαν στην περιφρούρηση και υπεράσπιση του πανεπιστημιακού Ασύλου με την επιστροφή τους σε αυτό. Έτσι, αψηφώντας το κλίμα τρομοκράτησης επιλέχθηκε η επιστροφή στο Άσυλο ακριβώς επειδή υπαγορευόταν από την αποφάσεις των Φοιτητικών Συλλόγων και την αναγκαιότητα υπεράσπισης του, ιδιαίτερα καθώς το κτίριο της Πρυτανείας τελούσε υπό κατάληψη από τους εργολαβικούς εργαζομένους. Σ’ αυτή την κατεύθυνση οι Φοιτητικοί Σύλλογοι επέστρεψαν στο χώρο αυτό με συγκροτημένο και περιφρουρημένο τρόπο. Σε αυτό  η απάντηση που δόθηκε από πλευράς κρατικής καταστολής ήταν η  πρωτοφανούς κλίμακας κινηματογραφικού τύπου επίθεση, στρεφόμενη αποκλειστικά κατά των μελών των Φοιτητικών Συλλόγων και των εργολαβικών εργαζομένων. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός πως από νωρίς το πανεπιστήμιο είχε περικυκλωθεί από δυνάμεις των ΜΑΤ, κάνοντας σαφές ότι η επιχείρηση ήταν προσχεδιασμένη, ενώ η τρομοκράτηση είχε ξεκινήσει ήδη πριν την έναρξη της πορείας με την προσαγωγή 3 φοιτητών στην πλατεία Χημείου. Αποτέλεσμα της βίαιης κρατικής καταστολής ήταν οι συλλήψεις 16 συναγωνιστών ενεργών συνδικαλιστών των Φοιτητικών Συλλόγων.

                Η βίαιη επίθεση της Αστυνομίας συντελέστηκε με την ταυτόχρονη μαζική εισβολή των ΜΑΤ από την Αγίου Δημητρίου και την Εγνατία διαμέσου της λεωφόρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ακολούθησε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, ρίψη βομβών κρότου λάμψης, ακόμη και σε ευθεία βολή, προς το Φοιτητικό μπλοκ που παρέμενε συγκροτημένο στο χώρο περιμετρικά της Πρυτανείας. Τα ΜΑΤ προχώρησαν με επιθετικό και βάναυσο τρόπο εναντίον των φοιτητών της περιφρούρησης των Φοιτητικών Συλλόγων τους οποίους απομόνωσαν και ξυλοκόπησαν. Στη συνέχεια τους προσήγαγαν και τους μετέφεραν στην ΓΑΔΘ όπου και ανακοινώθηκε η σύλληψή τους.

·         Εκφράζουμε, ως Φοιτητικός Σύλλογος, την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση μας στους διωκόμενους συναδέλφους και συναγωνιστές.

·         Απαιτούμε την άμεση απόσυρση των κατηγοριών της σύλληψης τους.

Οι δίκαιοι αγώνες του λαού και της νεολαίας δε τρομοκρατούνται, δεν καταστέλλονται, δεν ποινικοποιούνται

ΨΗΦΙΣΜΑ Σ.Φ.ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ

ΘΕΜΑ: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΣΑΡΑΝΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΕΥΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΘΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ

Παραμονές Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση δείχνει το επαίσχυντο πρόσωπο του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, της νέας χούντας. Κάνοντας χρήση του βίντεο από την κινητοποίηση των εργαζομένων σε συνέδριο στο χώρο της ΔΕΘ, όπου βρισκόταν και ο Γερμανός πρέσβης, η ασφάλεια Θεσσαλονίκης συνέλαβε μία ημέρα μετά, στο χώρο εργασίας τους, τον εκπαιδευτικό Αγαπητό Θανάση, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, Μέλος Ε.Ε. Ν/Τ ΑΔΕΔΥ-ΕΔΟΘ και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ και τους εργαζόμενους στους δήμους Ευόσμου και Κορδελιού, Αρβανίτη Σαράντη και Κυρατζόπουλο Θωμά, τους απήγγειλε κατηγορίες για διατάραξη κοινής ειρήνης και παράνομη βία και τους πηγαίνει για τακτική δικάσιμο.

    Οι διώξεις, κατά παραγγελία της γερμανικής αντιπροσωπείας (;) των Φούχτελ, Ράϊχενμπαχ και ΣΙΑ, όχι απλά δεν μας φοβίζουν, αλλά εξοργίζουν κάθε εργαζόμενο, κάθε αγωνιζόμενο. Η τροϊκανή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ στον πιο επαίσχυντο ρόλο, παρέα με τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και του ΔΝΤ, της Μέρκελ, των τραπεζιτών και των Πολυεθνικών με  τη βία, τον αυταρχισμό, τις συλλήψεις και τους εκβιασμούς επιχειρεί να υλοποιήσει τη βάρβαρη πολιτική της.  Αξιοποιεί για μια ακόμα φορά  τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με στόχο την τρομοκράτηση των εργαζομένων, που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά και τη φίμωσή τους, προκειμένου να υλοποιηθεί η αντιδραστική πολιτική τους.

   Όσο εντείνεται η αντεργατική επίθεση από την κυβέρνηση και την εργοδοσία, όσο θα φορτώνουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες του λαού,  τόσο θα αυξάνεται η ένταση της επίθεσης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους απέναντι στους εργαζόμενους και τα σωματεία τους  που αντιστέκονται.

Ότι και να κάνουν, με όσες συλλήψεις και προσπάθειες τρομοκράτησης, ο αγωνιστής λαός δε θα υποταχθεί, δε θα κιοτέψει. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο θα συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην τρομοκρατία των απολύσεων, ενάντια στη βία της φτώχειας, ενάντια στην «μπότα» του χρέους και των μνημονίων με πείσμα και αποφασιστικότητα αλλά οι αγώνες τους θα αναπτυχθούν και θα κλιμακωθούν ενάντια σε κάθε απόλυση, κάθε αντεργατικό μέτρο, για την ανατροπή της άθλιας πολιτικής συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, για να ζήσει ο λαός ζωή αξιοβίωτη κι όχι την κόλαση που του ετοίμασαν.

Απαιτούμε να σταματήσει άμεσα κάθε δίωξη και καταστολή των εργατικών αγώνων. Άμεση απελευθέρωση και αθώωση των συλληφθέντων!

Όσο για την κυβέρνηση τους αφιερώνουμε τη μαρτυρία μιας γυναίκας κρατούμενης στα χρόνια της δικτατορίας:

«…Επικίνδυνος είναι εκείνος που κάνει πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα του λαού και της χώρας του. Επικίνδυνη δεν είμαι εγώ κι οι πατριώτες που παλεύουν εναντίον της δικτατορίας αλλά επικίνδυνη και παράνομη είναι η χούντα. Γι' αυτό και θα κληθεί να δώσει λόγο στο λαό και τη δικαιοσύνη για τα εγκλήματά της…».

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 17^ης ΝΟΕΜΒΡΗ

Η ολομέτωπη επίθεση που διεξάγεται από το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία τα τελευταία 3 χρόνια εφαρμογής της πολιτικής των μνημονίων οδηγεί σε κοινωνική εξαθλίωση και υποθηκεύει το μέλλον τους. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ πιστή στις επιταγές ΕΕ – ΔΝΤ και του διεθνούς κεφαλαίου ψήφισε την Τετάρτη 7/11 το νέο πακέτο μέτρων οδηγώντας σε διαρκώς αυξανόμενη οικονομική αφαίμαξη όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας. Βέβαια, οι μεγάλες απεργίες του Μάη – Ιούνη 2011, τα κινήματα των πλατειών, οι καταλήψεις υπουργείων και δημαρχείων, οι κλαδικές πολυήμερες απεργίες, τα κινήματα κοινωνικής ανυπακοής (πρωτοβουλίες κατοίκων, συνελεύσεις γειτονιών) και μια σειρά εμφανών και αφανών αγώνων στους επιμέρους εργασιακούς χώρους δείχνουν ότι λαός και νεολαία δε σκύβουν το κεφάλι στην πολιτική που τους επιβάλλεται.

Το νέο πακέτο μέτρων επιβάλλει μια σειρά ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων, την περικοπή μισθών και συντάξεων, τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και υγείας και δρομολογεί μια σειρά αντεργατικών μεταρρυθμίσεων με απολύσεις στο Δημόσιο και εισαγωγή καθεστώτος εργασιακής εφεδρείας. Ενάντια σ’αυτά έχουν ξεσπασει αντιδράσεις με χαρακτηριστική αυτή των εργαζομένων  των ΠΟΕ – ΟΤΑ και πρωτοβαθμιων σωματειων της πολης που αντιτάχθηκαν με αποφασιστικό και δυναμικό τρόπο στην επίσκεψη του γερμανου τοποτηρητή της ΕΕ Φουχτελ απονομιμοποιώντας τη διαδικασία που πραγματοποιούνταν στη ΔΕΘ στις 15/11 με την μαζική εισβολή των εργαζομένων στο χώρο της συνεδρίασης, αψηφώντας την αστυνομοκρατία και προβαίνοντας σε μαζικη αποδοκιμασία του Γερμανού Πρόξενου. Το τελευταίο αποτέλεσε την αφορμή για την αυθαίρετη στοχοποίηση και δίωξη αγωνιστών συνδικαλιστών εργαζομένων. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκαν οι διώξεις με συλλήψεις στους χώρους εργασίας (ακόμη και στην αυλή του σχολείου σε ό,τι αφορά την περίπτωση του συναγωνιστή συνδικαλιστή δασκάλου Θανάση Αγαπητού) καταδεικνύει τη κατάργηση επί της ουσίας κάθε δημοκρατικού προσχήματος  που περιέβαλλε το κράτος ένα προηγούμενο χρονικό διάστημα με τη θεσμική σκλήρυνση τόσο νομικών και δικαστικών μηχανισμών όσο και με την όξυνση της βίαιης φυσικής καταστολής.

Σε αυτή τη συγκυρία τοποθετείται η αντιιμπεριαλιστική αντικυβερνητική παλλαϊκή κινητοποίηση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης διαδηλώσαμε περισσότεροι από 15.000 λαού και νεολαίας με μαζικά και συγκροτημένα μπλοκ με το κεντρικό στίγμα να δίνεται από τους Φοιτητικούς Συλλόγους μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και Καταλήψεις τους. Μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις πόλεις της χώρας. Αντίστοιχου βεληνεκούς ήταν και η κινητοποίηση στην Αθήνα που στοχοποίησε την Ισραηλινή Πρεσβεία επικαιροποιώντας το αντιιμπεριαλιστικό στίγμα. Κεντρική κατεύθυνση του κράτους ήταν η καταστολή των κινητοποιήσεων αυτών. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της Θεσσαλονίκης με πρωτοπόρο το μαζικότατο μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων επέστρεψαν στο χώρο του Ασύλου με σκοπό την πολιτική και υλική προάσπιση του στη βάση της υλοποίησης των συλλογικών τους αποφάσεων.

Η επιστροφή στο άσυλο υπαγορεύτηκε από την αναγκαιότητα υπεράσπισης του, ιδιαίτερα καθώς το κτίριο της Πρυτανείας τελούσε υπό κατάληψη από τους εργολαβικούς εργαζομένους. Σ’ αυτή την κατεύθυνση οι φοιτητικοί σύλλογοι επέστρεψαν στο χώρο αυτό με συγκροτημένο και περιφρουρημένο μπλοκ. Στόχος του κράτους ήταν η στοχοποίηση της κατάληψης των εργαζομένων καθώς και του μαχητικού κομματιού των φοιτητικών συλλόγων. Ως αφορμή αυτού λειτούργησαν μεμονωμένες και μειοψηφικές  και κατευθυνόμενες ενέργειες στο περιθώριο του πανεπιστημιακού ασύλου που καμία σχέση δεν έχουν με τους φοιτητικούς συλλόγους, τους εργαζόμενους. Η απάντηση δόθηκε από πλευράς κρατικής καταστολής με μία πρωτοφανούς κλίμακας κινηματογραφικού τύπου επίθεση, στρεφόμενοι αποκλειστικά κατά των μελών των φοιτητικών συλλόγων και των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό ήταν το γεγονός πως από νωρίς το πανεπιστήμιο είχε περικυκλώσει από δυνάμεις των ΜΑΤ, δείχνοντας ότι η επιχείρηση ήταν προσχεδιασμένη ενώ η τρομοκράτηση είχε ξεκινήσει ήδη πριν την έναρξη της πορείας με την προσαγωγή 3 φοιτητών στην πλατεία Χημείου. Αποτέλεσμα της βίαιης κρατικής καταστολής ήταν οι συλλήψεις 17 συναγωνιστών (12 μελών της ΕΑΑΚ και 5 ακόμη συναγωνιστών)

Καίριας σημασίας είναι και η στάση της Πρυτανείας όπου σε πρώτο επίπεδο όλη την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από συνεχείς ανακοινώσεις δήλωνε πως οτιδήποτε συμβεί τη 17^η του Νοέμβρη εντός του πανεπιστημίου θα χρεωθεί στην κατάληψη των εργολαβικών υπαλλήλων και πως τελικά η άρση του ασύλου και η είσοδος ΜΑΤ σ’ αυτό  οφείλεται στην παράνομη απεργία τους. Το σχέδιο της κυβέρνησης για την καταπάτηση του ασύλου με υλοποιητη  τις αστυνομικές δυναμεις και αρωγό τις πρυτανικές αρχές που σκοπό είχαν την καταστολή του αγώνα των εργολαβικών και το σπάσιμο της κατάληψης της πρυτανείας κινείται στο ευρύτερο πλαίσιο φίμωσης και καταστολής κάθε λαϊκού αγώνα.

Καταγγέλλουμε απερίφραστα, ως ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης, το κράτος και την κυβέρνηση που επιλέγουν την ημέρα επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου την ωμή καταστολή των κοινωνικών αγώνων και την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Καταγγέλλουμε την στάση των Πρυτανικών Αρχών και τη λευκή επιταγή που έδωσαν για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου.

Καταγγέλλουμε την στοχοποίηση και την δίωξη  συναγωνιστών εργαζομένων, συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς τους για την συμμετοχή τους στην κινητοποίηση στη ΔΕΘ στις 15/11, την ημέρα άφιξης του Φούχτελ.

 Η υπόθεση του πανεπιστημιακού Ασύλου είναι υπόθεση των Φοιτητικών Συλλόγων και όλων των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Προασπίζεται υλικά και πολιτικά μόνο μέσα από τις μαζικές ριζοσπαστικές κοινωνικές πρακτικές και τις συλλογικές διαδικασίες και όχι από εορταστικού τύπου φιέστες της εκάστοτε πρυτανείας. ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΤΑ ΜΑΤ ΚΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ.

Η διαδήλωση των 16 χιλιάδων και πάνω  στη Θεσσαλονίκη και ολόκληρη την Ελλάδα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν υποτάσσονται. Η κρατική τρομοκρατία δεν μπορεί να μας φοβίσει, αντιθέτως μας κάνει ακόμα περισσότερο οργισμένους και αποφασισμένους για τη συνέχιση των αγώνων μας.

Λαός και νεολαία μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μαζικές κινητοποιήσεις θα συνεχίσουν και θα κλιμακώσουν την πάλη τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των εκφραστών της.

Το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα δεν τρομοκρατείται, δεν καταστέλλεται, ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Ε.Α.Α.Κ.  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΗΛΑΔΗ Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ;

ΣΜΑ (Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμάτων) Ευκαρπίας Οκτώβριος 2012: Οι κάτοικοι της περιοχής και 50 σύλλογοι και φορείς εναντιώνονται στην κατασκευή του ΣΜΑ στην περιοχή δίπλα στο εργοστάσιο τσιμέντου ΤΙΤΑΝ και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και των ζωών τους, καθώς τα απορρίματα όλων των δήμων της Θεσσαλονίκης θα συγκεντρώνονται εκεί. Τα ΜΑΤ βρίσκονται εκεί για να διασφαλίσουν την εκτέλεση των έργων για την κατασκευή του ΣΜΑ ενάντια στην πρωτοβουλία των κατοίκων οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να βάλουν πλάτη στην περαιτέρω υποβάθμιση του τόπου τους. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ ψεκάζουν με χημικά και καταστέλλουν βίαια ηλικιωμένους, μαθητές των σχολείων της περιοχής και τον καθένα που βρίσκεται εκεί καθημερινά για την υπεράσπιση ενός βιώσιμου περιβάλλοντος. Οι εικόνες ηλικιωμένων γυναικών με MALOX στο χέρι, παιδιών νηπιαγωγείου να  φωνάζουν συνθήματα και 500 ατόμων από όλη τη Θεσσαλονίκη να σκαρφαλώνουν στους λόφους της περιοχής για να γλυτώσουν από τα ΜΑΤ που είχαν αποκλείσει όλες τις πιθανές εξόδους διαφυγής ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η κρατική καταστολή δεν θα σταματήσει πουθενά και δεν θα διστάσει να ‘’πατήσει’’ και τα πιο βασικά δικαιώματα του λαού.

Σκουριές Χαλκιδικής Οκτώβριος 2012: Την ίδια στιγμή στην περιοχή της Χαλκιδικής αποφασίζεται η αποψίλωση τεράστιας δασικής έκτασης με σκοπό τη δημιουργία μετταλείων χρυσού. Και σε αυτή την περίπτωση οι κάτοικοι της περιοχής αρνούνται να δεχτούν την οικολογική καταστροφή του τόπου τους και δεν θυσιάζουν το δάσος τους στο βωμό του κέρδους των εταιρειών και των κεφαλαιοκρατών που θα επωφεληθούν για ακόμη μία φορά από την κατασκευή των μετταλείων. Η αντίδραση του συγκεντρωμένου κόσμου και η πορεία διαμαρτυρίας σε αυτήν την περίπτωση αντιμετωπίζεται ακόμη πιο βίαια.

Από την προηγούμενη μέρα έχει απαγορευτεί η προσέλευση στο σημείο των έργων και συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός των δυνάμεων καταστολής. Γίνονται πολυάριθμες προσαγωγές και στη συνέχεια συλλήψεις, υπάρχουν τραυματίες από την καταστολή των αστυνομικών δυνάμεων, δολοφονικές επιθέσεις με δακρυγόνα μέσα στα αυτοκίνητα των διαδηλωτών και απίστευτο ξύλο ακόμα και σε γυναίκες. Ο αγώνας όμως των κατοίκων έχει να αντιμετώπισει και τους προβοκάτορες που παράλληλα ανοίγουν μέτωπα πυρκαγιών στο δάσος με σκοπό την υποβάθμιση του αγώνα αλλά και τον εγκλωβισμό των διαδηλωτών στον χώρο. Όμως ο αγωνιζόμενος λαός δεν υποχωρεί και συνεχίζει με πορείες διαμαρτυρίας χιλίων και πλέον ατόμων έξω από το Α.Τ.Πολυγύρου. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται εκεί ήταν πρωτόγνωρης βιαιότητας και επιβεβαιώνουν για ακόμη μία φορά ότι το κρατός δεν διστάζει να δολοφονήσει και να υποταχτεί στα μεγάλα επιχειρηματικά οικονομικά συμφέροντα αδιαφορώντας για την ποιότητα ζωής του λαού που την ίδια στιγμή βιώνει την μέγιστη οικονομική εξόντωση.

Ναυπηγεία Σκαραμαγκά Οκτώβριος 2012: Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά μένοντας απλήρωτοι για πολλούς συνεχόμενους μήνες απεργούν και ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Όμως ο Υπουργός Άμυνας δεν πρόκειται να επιτρέψει την είσοδο τους στο Υπουργείο και η εντολή προς τις δυνάμεις καταστολής είναι ίδια όπως πάντα: βίαιη καταστολή του εργαζόμενου λαού που βιώνει τις χειρότερες συνθήκες εργασίας και υποχρεώνεται να δουλεύει απλήρωτος σε σημείο εξαθλίωσης. Τα ξεπουλημένα ΜΜΕ προβάλλουν τον αγώνα των εργαζομένων σαν υπερβολικό και παράλογο ενώ παράλληλα ο πρόεδρος του Σωματείου τους συλλαμβάνεται και το καθεστώς χούντας που επιβάλλει η τρικομματική κυβέρνηση του μαύρου μετώπου αποσιωπάται.

28^η Οκτωβρίου 2012: Ο λαός που δεν ξεχνά την εισβολή των Ναζί στον τόπο του και τα δεινά που αυτός επέφερε τιμά τους αγώνες του ελληνικού λαού με ένα μεγάλο και επίκαιρο όσο ποτέ ‘’ΟΧΙ’’ στους νεοναζί φασίστες και στην τρομοκρατία της κυβέρνησης που 2,5 χρόνια τώρα ξεπουλά κάθε κεκτημένο του λαού και επιβάλλει φασιστικά τις επιταγές της ΕΕ. Η αστυνομοκρατία σε όλη την χώρα προφανώς και δεν λείπει την ημέρα αυτή με την πρόφαση της περιφρούρησης των εορταστικών εκδηλώσεων για την εθνική επέτειο. Ένοπλοι αστυνομικοί και ΜΑΤ κατέπνιξαν κάθε φωνή αντίδρασης και τα γεγονότα παραποιήθηκαν από τα ΜΜΕ προβάλλοντας τον συγκεντρωμένο αγανακτισμένο κόσμο σαν αντιδραστικό και ακραίο που δεν επιτρέπει την πραγματοποίηση της παρέλασηςΟι εικόνες όμως μαθητών με αντιναζιστικά περιβραχιόνια,μπλούζες με σύνθημα κατά της κατασκευής μετταλείων χρυσού στη Χαλκιδικής, υψωμένες γροθιές στη θέα των επισήμων αλλά και το πανό με σύνθημα ‘’ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΜΟΣ’’ με  μια σειρά ένοπλων αστυνομικών μπροστά του δείχνουν  ότι ο λαός όχι μόνο δεν ξεχνά την ιστορία του αλλά είναι έτοιμος να την επαναλάβει και να κρεμάσει τους σημερινούς φασίστες που επιδιώκουν έντεχνα να απομονώσουν  τη σκέψη του στο ‘’ένδοξο’’ παρελθόν του.

 Σύλληψη Κ.Βαξεβάνη, ανεξάρτητου δημοσιογράφου: Την ημέρα εορτασμού της 28^ης Οκτωβρίου  και του μεγάλου ‘’ΟΧΙ’’ στο φασιμό, συλλαμβάνεται και οδηγείται στον εισαγγελέα ένας δημοσιογράφος που κόντρα στο κατεστημένο δημοσίευσε την περιβόητη λίστα Λανγκάρντ με τα ονόματα των μεγαλοφοροφυγάδων που διοχέτευσαν τεράστια χρηματικά ποσά σε τράπεζες του εξωτερικού. Διώκεται με την κατηγορία της δημοσιοποίησης προσωπικών δεδομένων την στιγμή που τόσο καιρό ΜΜΕ και κυβέρνηση κοροιδεύουν τον λαό και δημιουργούν φήμες και παραπολιτικά παιχνίδια με το αν η λίστα παραποιήθηκε και από ποιους. Ακόμη δύο δημοσιογράφοι της ΝΕΤ λογοκρίθηκαν και απομακρύνθηκαν από την εκπομπή τους με τη δικαιολογία ότι προέβησαν σε απαράδεκτους υπαινιγμούς κατά του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Δένδια, χωρίς μάλιστα να του δώσουν το δικαίωμα να εκφράσει τη δική του άποψη, ενώ με τα σχόλιά τους εμφανίστηκαν να προκαταλαμβάνουν το αποτέλεσμα δικαστικής απόφασης Η δικαιοσύνη λοιπόν έρχεται να εξαντλήσει κάθε της αυστηρότητα στους δημοσιογράφους που τολμούν να δημοσιεύσουν την αλήθεια ενώ βουλευτές της Χρυσής Αυγής που οπλοφορούν, βιαιοπραγούν  και επιτίθενται δολοφονικά ενάντια σε μετανάστες και κάθε διαφορετικό των προτύπων τους, εμφανίζονται δημόσια σε ΜΜΕ και διαφεύγουν της σύλληψης. Αυτό είναι το σημερινό κράτος  δικαίου που στέκεται απέναντι στο λαό και εξυπηρετεί τα κυβερνητικά συμφέροντα αποτελώντας κομμάτι του συστήματος.

Την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΔΗΜ.ΑΡ. και την ολομέτωπη επίθεση που διεξάγεται από πλευράς της, με την εκτέλεση των διαταγών της ΕΕ, της τρόικας και του ΔΝΤ, η ριζοσπαστική αριστερά έρχεται να την ανατρέψει με τους διαρκείς και μαζικούς αγώνες στο πλάι των εργαζομένων, των φοιτητών και όλου του λαού που βλέπει το μέλλον του μέσα στην ανεργία, την μετανάστευση και την εξαθλίωση και δεν συμβιβάζεται. Ο λαός που αντιδρά και οργανώνεται ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές που τον εξαθλιώνουν δεν έχει ανάγκη προστασίας από νεοναζί φασιστοειδή τα οποία αποτελούν στήριγμα του συστήματος και συνεργάτες της αστυνομίας διευκολύνοντας και συνεχίζοντας το έργο της. Εκεί που δεν φτάνει το γκλοπ του μπάτσου θα φτάσει το μαχαίρι του χρυσαυγίτη.

Η καταστολή, η λογοκρισία,ο εκφασισμός της κοινωνίας, η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, οι αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού ακόμα και του περιβάλλοντος ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Κάθε κομμάτι του αγωνιζομένου λαού, κάθε φοιτητικός σύλλογος που αποφασίζει συλλογικά μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις και αποδεικνύει έμπρακτα την αλληλεγγύη του  θα είναι εκεί, σε κάθε απεργία, σε κάθε διαμαρτυρία που υπερασπίζεται τα κεκτημένα του λαού, σε κάθε κινητοποίηση που καταστέλλεται από τις δυνάμεις των ΜΑΤ,σε κάθε αγώνα που θωρακίζει τη συνείδηση κάθε αγωνιστή, ο οποίος φωνάζει:

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73!

Φ.Α.Κ.Α.- Ε.Α.Α.Κ.

ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΑΥΓΕΣ ΞΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ

Τον τελευταίο μήνα βλέπουμε την τρικομματική κυβέρνηση να προσπαθεί να οριστικοποιήσει τα νέα μέτρα που θα συνοδεύουν το μνημόνιο 3 και τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Τα μέτρα αυτά βάζουν ένα οριστικό τέλος σε κάθε εργατικό δικαίωμα και σε κάθε έννοια κοινωνικού κράτους συνεχίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική που πλήττει τη χώρα τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Το μακρύ χέρι του συστήματος, η Χρυσή Αυγή, που έχει πλέον κοινοβουλευτική παρουσία μετά τις τελευταίες εκλογές έχει ενισχύσει τη δράση της με ρατσιστικά προγκρόμ εναντίον μεταναστών, επιθέσεις σε κάθε ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, κηρύγματα μίσους ενάντια σε ο,τιδήποτε διαφορετικό από τα πρότυπά τους όπως οι ομοφυλόφιλοι, άτομα με ειδικές ανάγκες και καλλιτεχνικές δραστηριότητες τις οποίες θεωρούν βλάσφημες (Χυτήριο). Πρόκειται ουσιαστικά για κινήσεις αποπροσανατολισμού της κοινωνίας από τον πραγματικό εχθρό που είναι η ληστρική επίθεση των τραπεζιτών στον εργαζόμενο λαό.

Η αποδοχή με στρεβλά κριτήρια της Χρυσής Αυγής από ένα κομμάτι του ελληνικού λαού έχει δώσει το θάρρος στους εκπροσώπους του ναζιστικού μορφώματος να έχουν κυβερνητικές βλέψεις πράγμα που γίνεται έκδηλο στις ομιλίες τους. Με βάση αυτά που έχει πράξει η οργάνωση μέχρι σήμερα ας δούμε τι επιφυλάσσουν για ‘’το μέλλον του κάθε Έλληνα’’ όταν ‘’έρθουν αυτοί στα πράγματα’’ :

·             Οικονομικό αδιέξοδο. Η Χρυσή Αυγή δεν έχει πάρει ουσιαστική θέση για καίρια οικονομικά ζητημάτα ενώ μιλά για εθνικοποίηση των τραπεζών όταν το καλοκαίρι έδωσε εμμέσως τη συγκατάθεση της στο ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας. Δεν μπορούν να μιλούν για εθνική ανεξαρτησία της χώρας όταν στην επίσκεψη της Μέρκελ στην Αθήνα ήταν απόντες ενώ ο ελληνικός λαός πλημμύριζε τους δρόμους σε όλη την χώρα. Το αδιέξοδο αυτό επιβεβαιώνεται από την απουσία τους σε κάθε εργατικό αγώνα για την διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και ασφάλισης και την πρόταση τους για μερομάκατα των 18 ευρώ ουσιαστικά σε συμφωνία με την αστική τάξη της ΕΕ.

·              Κοινωνικός κανιβαλισμός. Στην κοινωνία που θα υπακούει στα πρότυπά τους κάθε διαφορετική φωνή θα πρέπει να σωπάσει, διαφορετικά θα διωχθεί με θεσμικούς όρους τους οποίους θα έχουν θεσπίσει οι νεοναζί νομοθέτες. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι  θα εφαρμοστούν πρακτικές της χούντας (εξορίες και φυλακίσεις αριστερών αγωνιστών, διώξεις σε ομοφυλόφιλους, στοχοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες και εφαρμογή του ‘’Καιάδα΄΄ και υποβάθμιση της θέσης της γυναίκας με βάση σεξιστικά πρότυπα που τη θέλουν στο ‘’σπίτι’’). Περιττό να αναφέρουμε την τύχη των μεταναστών αφού η θέα των ναζιστικών στρατόπεδων συγκέντρωσης Νταχάου, Άουσβιτς προκαλέι δέος και ‘’πνευματική ανάταση’’ στα μέλη της Χρυσής Αυγής.

·             Μιλιταρισμός της κοινωνίας. Όπως συμπεραίνουμε από την ομιλία του Φύρερ Μιχαλολιάκου που μετρά τους ψηφοφόρους του σε μεραρχίες, ο στρατός και η αστυνομία θα μετατραπούν σε τοποτηρητές της πολιτικής του η οποία θα εφαρμοστεί με την δύναμη των όπλων. Για τον παραπάνω σκοπό η στρατιωτική θητεία πιθανότατα θα αυξηθεί σε διάρκεια και σκληρότητα υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής της νεολαίας. Η παρέμβαση της αστυνομίας και η τρομοκρατία θα είναι ακόμη πιο έντονες στην κοινωνία με σκοπό τη φίμωση του λαού.

·              Εθνικιστική αλλοφροσύνη. Οι ιμπεριαλιστικοί (απελευθερωτικοί) πόλεμοι θα αποτελούν κομμάτι του άμεσου σχεδιασμού τους βάζοντας για ακόμη μία φορά τους λαούς των Βαλκανίων και της Μ.Ασίας στη δίνη του πολέμου. Εξάλλου, το καθεστώς της επταετίας που πολύ αγάπησαν έβαλε τη σφραγίδα του σε μια από τις πιο μαύρες σελίδες του Ελληνισμού στην Κύπρο το 1974.

·             Σκοταδισμός – φίμωση της τέχνης. Είναι προφανές ότι η διατήρηση της εξουσίας και ο υπνωτισμός του λαού απαιτούν μηχανισμούς λογοκρισίας στον τύπο και στα ΜΜΕ, παραπληροφόρηση και φίμωση κάθε μορφής τέχνης οι αξίες της οποίας αντιτίθενται στο φασιστικό παραλογισμό. Ο,τιδήποτε αντίθετο στις επιταγές τους θα καίγεται ‘’στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης’’.

Τα παραπάνω σχέδια όμως θα παραμείνουν όνειρα θερινής νυκτός για τους εκπροσώπους του νεοναζισμού όσο η κοινωνία μας δείχνει να εναντιώνεται με δημοκρατικά αντανακλαστικά απέναντι στις φασιστικές πρακτικές. Για παράδειγμα κάτοικοι τοπικών κοινωνιών παρεμπόδισαν τα εγκαίνια γραφείων του κόμματος, αντιφασιστικές συνελέυσεις και διαδηλωσεις οργανώνονται καθημερινά σχεδόν σε όλη τη χώρα, οι ιατρικοί σύλλογοι δεν δέχθηκαν αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες, εργάτες δεν δέχθηκαν την επίσκεψη των εκπροσώπων τους σε χώρους δουλειάς, οι φοιτητικοί σύλλογοι υπερψηφίζουν καταδικαστικά ψηφίσματα για τις πρακτικές τους και προασπίζουν τον δημοκρατικό χαρακτήρα του φοιτητικού συνδικαλισμού. Στο σημείο αυτό στις πρόσφατες παρελάσεις της 28^ης Οκτωβρίου ο ελληνικός λαός δεν επέτρεψε στους νοσταλγούς του Χίτλερ να καταθέσουν στεφάνι υπέρ ανθρώπων που πολέμησαν με τίμημα τη ζωή τους τη φασιστική επίθεση της Ιταλίας και οι μαθητές παρέλασαν με αντιφασιστικά περιβραχιόνια.

Ωστόσο, η φασιστική απειλή δεν έχει εξαλειφθεί γι’ αυτό και απαιτείται ενδυνάμωση των αντιφασιστικών δράσεων και ευαισθητοποίηση όλων των κομματιών της κοινωνίας για αυτό το μείζον ζήτημα. Στις δράσεις αυτές η φοιτητική νεολαία οφείλει να πρωταγωνιστήσει και να αντισταθεί στον εκφασισμό της κοινωνίας γιατί.....

 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ  ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.  

                                                        

                               

Φ.Α.Κ.Α-Ε.Α.Α.Κ.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…

Άλλη μια φορά έφτασε ο Νοέμβρης. Αυτός ο Νοέμβρης ο παράξενος, ο Νοέμβρης του«Πολυτεχνείου», ο Νοέμβρης της εξέγερσης.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Παρά τα σκληρά καταπιεστικά μέτρα των πραξικοπηματιών, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις, τις ομαδικές δίκες στα έκτακτα στρατοδικεία, τα βασανιστήρια, τις εικονικές εκτελέσεις και τις δολοφονίες, συνεχείς ήταν οι αντιδικτατορικές εκδηλώσεις του ελληνικού λαού σε όλη τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, με πρωτοπόρα πάντοτε την αδάμαστη νεολαία. Ακόμη από τις αρχές του 1973, είχε αρχίσει να εκφράζεται η λαϊκή αγανάκτηση κατά της χούντας όπως η κατάληψη της Νομικής, το Φεβρουάριο του 1973, η διαδήλωση στις 4 Νοεμβρίου 1973, με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου έγιναν και συλλήψεις αλλά και η διαδήλωση 3.000 φοιτητών για συμπαράσταση στους συλληφθέντες στις 8 Νοεμβρίου. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν στις σχολές. Οι πολιτικές ταραχές ξέσπασαν στην Αθήνα από τις 14 μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου 1973. Οι ταραχές αυτές ξεκίνησαν με την κατάληψη του Πολυτεχνείου από φοιτητές κλιμακώθηκαν με παναθηναϊκή κινητοποίηση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος τις 21ης Απριλίου και τερματίστηκαν με την επέμβαση του στρατού. Απαρχή των γεγονότων θεωρούνται οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκαν το πρωί της Τετάρτης, 14 Νοεμβρίου , και κατέληξαν στην απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων, σχετικά με τον προγραμματισμό των φοιτητικών εκλογών. Το απόγευμα της ίδιας μέρας αποφασίστηκε από τους φοιτητές, που στο μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, η κατάληψη του ιδρύματος, κάτω από έλεγχο Συντονιστικής Επιτροπής. Τις βραδινές ώρες τα συνθήματα των συγκεντρωμένων είχαν πάρει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα . Ήδη στις 14,15 και 16 Νοεμβρίου ξεκινούν οι γενικές συνελεύσεις στις Σχολές, κόσμος συρρέει στο πλευρό των φοιτητών και οι δρόμοι γύρω απ’ το Πολυτεχνείο δονούνται από τα συνθήματα κατά της χούντας, ενώ ταυτόχρονα μπαίνουν σε λειτουργία οι πομποί του ραδιοφωνικού σταθμού, οι οποίοι μεταφέρουν  το μήνυμα του αγώνα σε όλη την Αθήνα που παρακολουθεί τα γεγονότα.

 Σάββατο 17 Νοεμβρίου. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες. Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν: «Μην φοβάστε τα τανκς», «Κάτω ο φασισμός», «Φαντάροι είμαστε αδέρφια σας. Μη γίνετε δολοφόνοι». Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν μια «Μερσεντές» πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια». Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου. Ωρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του μπαίνουν άνδρες της Ασφάλειας και άντρες των ΛΟΚ. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν στρατιώτες που βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν αστυνομικοί με πολιτικά. Στις 3.20 δεν υπάρχει πλέον κανένας στο Πολυτεχνείο...

 ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Οι αιματηρές συγκρούσεις που διαδραματίστηκαν εκείνο το βράδυ μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο απαριθμούν δεκάδες νεκρών και χιλιάδες τραυματιών.Ανάμεσα τους φοιτητές, εργάτες, παιδιά, μαθητές και πλήθος κόσμου που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των φοιτητών για συμπόρευση στο  αγώνα τους. Ακόμα και το καθεστώς της χούντας ταυτοποίησε 24 νεκρούς και διερευνήθηκαν πολλές ακόμη περιπτώσεις με αυτόπτεις μάρτυρες και ηχητικά ντοκουμέντα τα οποία παρέχουν ένα νήμα παρακολούθησης του πώς αντέδρασε το καθεστώς και πώς εξελίχθηκε η επιχείρηση καταστολής με τη χρήση δακρυγόνων, γκλομπς, πυροβόλων όπλων και αρμάτων μάχης. Οι νεκροί σύμφωνα με μαρτυρίες ξεπερνάν τους 100 και οι τραυματίες τους 1000. Εν τέλει σημασία δεν έχει το πόσοι σκοτώθηκαν από το φασιστικό-στρατιωτικό καθεστώς, γιατί  ακόμα και ένας να ήταν ο νεκρός του Πολυτεχνείου εκείνο το βράδυ, θα είχε την ίδια σημασία για τον αγωνιζόμενο λαό ενάντια στη Χούντα.

39 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ο Νοέμβρης είναι πάντα ένας παράξενος μήνας. Δεν είναιμόνο οι μνήμες που ξυπνά, άλλωστε και οι μνήμες κάποτεκλείνουν το κύκλο τους. Είναι αυτή η παράξενη επικαιρότηταπου πάντα βρίσκει νέους, εκρηκτικούς δρόμους και επανέρχεταιστο προσκήνιο. 39 χρόνια μετά και είναι πολλοί αυτοί που θέλουννα μετατρέψουν το Νοέμβρη του ΄73 σε μία απλή επέτειο ή ακόμα χειρότερα σ’ ένα μνημόσυνο,αλλά δεν το έχουν καταφέρε ο Νοέμβρης είναι κάτι πολύ περισσότερο από μιααπλή εκδήλωση μνήμης. Ο Νοέμβρης παραμένει ζωντανός γιατί παραμένει μαζί τουζωντανό το αίτημα της εξέγερσης, γιατί τα κινήματα εξακολουθούν να αποτελούν τηνκινητήρια δύναμη της ιστορίας. Ο Νοέμβρης ζει γιατί το σύνθημα «Ψωμί –Παιδεία – Ελευθερία» γίνεται επίκαιρο όσο ποτέστους σημερινούς αγώνες των φοιτητών και της νεολαίας.

ΨΩΜΙ σημαίνει..

Εναντίωση σε κάθε προσπάθεια της κυρίαρχης πολιτικής να βυθίσει τον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία σε κατάσταση οριακής επιβίωσης . Σημαίνει πάλη για την ανατροπή αυτών που “αρπάζουν το ψωμί απ το τραπέζι”, μέσα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων , την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας,τα έκτακτα χαράτσια και την ένταξη χιλιάδων εργαζομένων σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας ή στο ταμείο ανεργίας. Σημαίνει αγώνας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας. Σημαίνει ρήξη με τον μοχλό πίεσης που χρησιμοποιεί η κυρίαρχη πολιτική για την εμπέδωση της αντιλαϊκής πολιτικής:το χρέος και το €. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν λύση τα «κουρέματα», που φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Τελικά, αν θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτόν τον βραχνά που χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τις κυβερνήσεις για αντιλαϊκά μέτρα, καταστρατήγηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και το κλείσιμο ή τις συγχωνεύσεις σχολών η λύση είναι μία: Ρήξη με τη μνημονιακή πολιτική. Διαγραφή του χρέους ,καμία αποπληρωμή του σε οποιαδήποτε μορφή . Καμία αναγνώρισή του ως χρέος των εργαζομένων και της νεολαίας. Ποιος άραγε, έχει το θράσος ή την άγνοια, να πει ότι σήμερα, το ψωμί δεν είναι επίκαιρο;

ΠΑΙΔΕΙΑ σημαίνει..

 Να διεκδικήσουμε άμεση απόσυρση όλων των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων χρόνων .Εναντίωση στην πολιτική της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, των πτυχίων ως μέσο συλλογικής διαπραγμάτευσης , της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης των φοιτητών , της έντασης της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας του πανεπιστημίου. Σημαίνει αγώνα για την ανατροπή των νόμων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου που μέσα από τη διάλυση των πτυχίων και την εντατικοποίηση της φοιτητικής μας καθημερινότητας επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο εργαζομένου ,φτηνού και ευέλικτου, καταρτισμένου και αναλώσιμου , πλήρως πειθήνιου στις επιταγές της εργοδοσίας , ώστε η γενιά μας να αποτελέσει τη γενιά της δια βίου εργασιακής περιπλάνησης και επανακατάρτισης, μια γενιά εργαζομένων, “ιδανικών “ ώστε να φορτώσει πάνω της η κυβερνητική πολιτική τα βάρη της κρίσης και του χρέους. Σημαίνει αγώνα για ένα δημόσιο, δωρεάν,δημοκρατικό πανεπιστήμιο, αγώνα για να μην δίνουμε ούτε ευρώ για σίτιση, στέγαση, μετακίνηση,συγγράμματα,αγώνα για ένα ενιαίο και ισχυρό πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, ένα πτυχίο που θα μας δίνει την δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε συλλογικά απέναντι στον εργοδότη και θα διασφαλίζει πως σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουμε η γενιά της δια βίου εργασιακής περιπλάνησης, σημαίνει αγώνα για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Η «ΠΑΙΔΕΙΑ», που θέλουμε, δεν χωρά την πολιτική της απαξίωσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την ανυπαρξία φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση,μετακίνηση), τον κατακερματισμού και την εξατομίκευση των πτυχίων. Δεν χωρά το κλείσιμο τμημάτων και την υποχρηματοδότηση που επιφέρει το «σχέδιο Αθηνά», τον οικονομικό εκβιασμό των ιδρυμάτων για την εφαρμογή της αναδιάρθρωσης μέσω του νόμου της «αξιολόγησης», τη διαγραφή των φοιτητών και την εντατικοποίηση των προγραμμάτων σπουδών, τη σύνδεση μεταξύ έρευνας και αγορά, την απουσία ασύλου.Το αίτημα για παιδεία στο τόπο μας ζει πρώτα και κύρια στους νικηφόρους αγώνες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος. Και το πολυτεχνείο ζει και θα ζει όσο η νεολαία θα οργανώνεται με μαζικές διαδικασίες, όσο θα παλεύει για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των διεκδικήσεων του νεολαιίστικου κινήματος, όσο θα τολμάει να ανατρέπει τους αντεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς των κυβερνήσεων.Μαζί με το πανεπιστημιακό μέτωπο, το σύνολο των αγωνιζόμενων μελών του πανεπιστημίου (φοιτητικό κίνημα, μέλη ΔΕΠ, διοικητικούς) να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική στην ανώτατη εκπαίδευση.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σημαίνει…

Πάλη για την ανατροπή της πολιτικής που εκχωρεί κάθε πτυχή εθνικής ανεξαρτησίαςκαι δημόσιου πλούτου σε πιστωτές. Που καταστρατηγεί δημοκρατικά δικαιώματα και απαντάει με ωμή καταστολή και προβοκάτσια σε κάθε έκφραση της λαϊκής οργής. Της πολιτικής που λογοκρίνει τις φωνές που εναντιώνονται και την ξεγυμνώνουν, που γεννάει και θρέφει τον φασισμό. Απέναντι σε αυτούς που καταλύουν κάθε έννοια δημοκρατίας ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προτάσσουμε εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία. Σημαίνει πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να φύγει τώρα το ΔΝΤ από την Ελλάδα, ανυπακοή στις προσταγές της ΕΕ: καμία θυσία των λαϊκών κεκτημένων υπό τις προσταγές της. Καμία συμμετοχή των ελληνικών στρατευμάτων σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις,στο διττό ρόλο του στρατού, όπου από τη μια τον χρησιμοποιούν για να ξαναμοιράσουν τις ζώνες επιρροής τους και από την άλλη για να καταστείλουν οποιαδήποτε αγωνιστική διάθεση από πλευράς του κόσμου.Καμία ανοχή στην έξαρση του φασισμού: αντιφασιστική πάλη ενάντια στη δολοφονική συμμορία της Χρυσής Αυγής, που παρά το αντικυβερνητικό προσωπείοστηρίζει με τις πράξεις και τη στάση της στη βουλή την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Και όπως λέει ο Γ.Ρίτσος «Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» έτσι και μεις, η νεολαία αυτού του τόπου όπως οφείλουμε να γονατίσουμε μπροστά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, έτσι οφείλουμε και να σηκωθούμε και να δείξουμε ότι ο αγώνας μας είναι ο δρόμος για τις νέες εποχές που έρχονται.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 17/11 ΣΤΙΣ 17.00 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Φ.Α.Κ.Α.- Ε.Α.Α.Κ.

ΕΔΩ ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΕΚΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ;

Τους τελευταίους 2 μήνες,από τότε που ξεκίνησαν μαθήματα στη σχολή, βιώνουμε καθημερινά σκηνές που θα μπορούσαμε κάλλιστα να συναντήσουμε και σε ταινία επιστημονικής φαντασίας... Και πρωταγωνιστής αυτής φυσικά ο αγαπημένος μας πρόεδρος!

Μετά από αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και Δ.Σ., ο Σύλλογος Φοιτητών Kτηνιατρικής προσπάθησε να τις βάλει σε εφαρμογή, με αρχικό βήμα τις μαζικές παραστάσεις στο γραφείο του προέδρου για ορισμό γενικής συνέλευσης Τμήματος. Αγνοώντας το γεγονός οτι τις περισσότερες φορές δεν ήταν παρών στη σχολή, τις 2 φορές που τον πετύχαμε, είτε αρνήθηκε να συζητήσει και μας παράτησε στα κρύα του λουτρού , είτε δήλωνε πως τα αιτήματα του συλλόγου δε μπορούν καν να συζητηθούν!

Και όλα αυτά, τη στιγμή που από αυτή τη συνέλευση τμήματος κρίνεται το μέλλον πολλών συμφοιτητών μας που κινδυνεύουν να χάσουν ένα ολόκληρο έτος μέσω του άδικου θεσμού των προαπαιτουμένων, με το κόψιμο των «επι πτυχίω» εξεταστικών, και την αδυναμία διεξαγωγής εκπαιδευτικών εκδρομών στο 5^ο ετος (ουσιαστικά όλη η εκπαίδευση στα παραγωγικά!)...
Ιδιαίτερα η τελευταία Γενική Συνέλευση Τμήματος διαλύθηκε με αφορμή το θέμα νομιμότητας των αποφάσεών της  που έθεσε συγκεκριμένο μέλος ΔΕΠ λόγω της παρουσίας της γραμματέας που έχει συνταξιοδοτηθεί και παραμένει στη συνέλευση με απόφαση της ίδιας της Γ.Συνέλευσης! Είναι προφανές ότι για ακόμη μια φορά οι καθηγητές έδειξαν την αδιαφορία τους για τις ανάγκες των φοιτητών στερώντας τους και το δικαίωμα προς συζήτηση των θεμάτων που τους απασχολούν. Και όλα αυτά ενώ επρόκειτο να ψηφιστούν τα Συμβούλια Ιδρύματος τα οποία θα καταργήσουν την δυνατότητα λήψης αποφάσεων από τις Γ.Συνελεύσεις Τμημάτων. Αποκαλύπτεται, έτσι, ότι οι καθηγητές σαν πρόδρομοι της εφαρμογής του νόμου πλαισίου έρχονται να συμβάλουν φανερά στη φίμωση του φοιτητικού συνδικαλισμού και κλείνουν τα μάτια μπροστά στην εξαθλίωση της εκπαίδευσης των νέων.

Επαίσχυντη επίσης, ήταν η στάση του προέδρου και πολλών καθηγητών, όσον αφορά το ζήτημα της απεργίας των εργολαβικών υπαλλήλων του Α.Π.Θ. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος στη συνέλευση τμήματος, αρνιόταν να συζητήσει το ζήτημα και να λάβει απόφαση για αλληλεγγύη προς τους απεργούς, όπως όλες οι υπόλοιπες σχολές, παρά τις διαμαρτυρίες φοιτητών και καθηγητών, εμποδίζοντας μάλιστα πολλούς να τοποθετηθούν ! Μ’ αυτό τον τρόπο, αφενός δείχνει να αδιαφορεί εν τέλει για τους  τόσους απλήρωτους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, αφετέρου ακυρώνει εντελώς τον αγώνα τους, παρόλο που γνωρίζει πόσο σημαντικοί και απαραίτητοι είναι οι εργαζόμενοι για τη λειτουργία του πανεπιστημίου γενικά και της σχολής μας ειδικότερα!

Τέλος, οι «καθεστωτικές παρατάξεις» ΔΑΠ-ΠΑΣΠ μοιάζουν να ζουν εκτός πραγματικότητας, και αυτό το κάνουν ακόμα πιο φανερό δια της απουσίας τους από τις Γενικές Συνελεύσεις και τα κινηματικά ραντεβού του Συλλόγου...

Έφτασε λοιπόν ο καιρός, ο φοιτητικός μας σύλλογος να αφυπνιστεί και να καταλάβει ότι αυτά είναι προβλήματα όλων μας και απαιτούν συλλογικές λύσεις!

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!

Φ.Α.Κ.Α. –Ε.Α.Α.Κ.