ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Φ.Α.Κ.Α.- Ε.Α.Α.Κ.

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΨΕΚΑΣΤΕ ΣΚΟΥΠΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ

Στην τελευταία Γενική Συνέλευση Τμήματος στις 21/12/12 και ύστερα από απόφαση του ΔΣ Συλλόγου Φοιτητών κατατέθηκε αίτηση για διεύρυνση της εξεταστικής περιόδου από 3 σε 4 εβδομάδες. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από τους καθηγητές, οι οποίοι με πρόφαση τον Νόμο Πλαίσιο και τα χρονικά περιθώρια που αυτός βάζει, αρνήθηκαν να συζητήσουν το θέμα.

Και όλα αυτά ενώ η σχολή έχει κλείσει για διακοπές των χριστουγέννων και το πρόγραμμα της εξεταστικής ανακοινώνεται το βράδυ (!!!) της τελευαίας ημέρας λειτουργίας με ξεκάθαρη την σκοπιμότητα από πλευράς των καθηγητών οι οποίοι προσπαθούν να αποφύγουν κάθε αντίδραση των φοιτητών. Γι’ αυτό άλλωστε επιλέγουν να πραγματοποιούν Γενική Συνέλευση Τμήματος ,με φοιτητικά θέματα στην ημερήσια διάταξη, την τελευταία ημέρα λειτουργίας της σχολής πιστεύοντας ότι θα μας αιφνιδιάσουν και δεν θα απαιτήσουμε την διεύρυνση της εξεταστικής

Λαμβάνοντας υπόψιν αρχικά ότι τα περισσότερα τμήματα και σχολές έχουν διεκδικήσει και ήδη κερδίσει την διεύρυνση της εξεταστικής τους περιόδου και κυρίως την δυσκολία της δικιάς μας σχολής, το μόνο που μπορούμε να δούμε από αυτήν την απόφαση  είναι η,  για ακόμη μια φορά, αδιαφορία των καθηγητών για τα προβλήματα μας. Είναι σαφές προς όλους ότι οι 3 εβδομάδες εξεταστικής είναι τουλάχιστον ανεπαρκείς για την σχολή μας και το μόνο που θα καταφέρουν είναι να φορτώσουν το ήδη αβάσταχτο πρόγραμμα σπουδών μας.

Σε μια περίοδο που πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης, καθώς και ολόκληρη η κοινωνία στενάζει υπό το βάρος της πολιτικής του μνημονίου και όλο το βάρος της υποχρηματοδότησης επωμίζεται στις πλάτες των φοιτητών, οι καθηγητές της σχολής μας έρχονται να εφαρμόσουν κατά γράμμα έναν νόμο κόλαφο για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια καθώς και να βάλουν ακόμη ένα λιθαράκι στα μέτρα της εντατικοποίησης που θέλουν να εφαρμόσουν. Τα μέτρα της εντατικοποίησης που αδιαφορούν για τους φοιτητές που παλεύουν για την ολοκλήρωση των σπούδων τους μέσα στις κοινωνικές συνθήκες καταστροφής που διαμορφώνει η πολιτική του μνημονίου και της τρικομματικής κυβέρνησης.

Είναι εξάλλου γνωστό σε όλους μας ότι μια εξεταστική με διαδικασίες εξπρές στη σχολή μας καταδικάζει στην αποτυχία τους φοιτητές χωρίς να τους αφήνει άλλη επιλογή αφού τα εργαστήρια και οι υποχρεωτικές παρακολουθήσεις συνεχίζονται μέχρι και λίγες ημέρες πριν την έναρξη της εξεταστικής περιόδου.

Καταγγέλουμε απερίφραστα την απόφαση της Γ.Σ. Τμήματος και ζητούμε άμεση ανάκλησή της. Καταγγέλουμε την αδιάφορη στάση καθηγητών και προέδρου και την ανακοίνωση προγράμματος διάρκειας 3 εβδομάδων ενάντια στην απόφαση του φοιτητικού συλλόγου.

Καλούμε τον Σ.Φ. Κτηνιατρικής σε μαζική διεκδίκηση του αιτήματος, μέχρι την κατοχύρωσή του

Φ.Α.Κ.Α. – Ε.Α.Α.Κ.

ANAKOINΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Τρίτη 18/12 οι εστιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου μας καθώς και πλήθος φοιτητών, θέλησαν να παραδώσουν τις 500 και πλέον υπογραφές φοιτητών στήριξης των αιτημάτων τους στον υπεύθυνο για ακαδημαϊκά ζητήματα αντιπρύτανη κ. Χρήστο Κωνσταντάτο, σε μια ακόμη προσπάθεια ανάδειξης του ζητήματος που έχει προκύψει με το νέο εσωτερικό κανονισμό για τις εστίες.

Όταν οι φοιτητές έφτασαν όμως στο γραφείο του, εκείνος προσπάθησε να αποχωρήσει αγνοώντας τους, χωρίς διάθεση να τους ακούσει, αποσιωπώντας έτσι την φωνή σχεδόν σύσσωμης της πανεπιστημιακής κοινότητας για το θέμα. Σύμμαχοι του στάθηκαν οι(κατά τα άλλα) κύριοι Κατρανίδης και Σαρτζετάκης, καθηγητές του πανεπιστημίου μας, οι οποίοι δεν δίστασαν ακόμη και να χειροδικήσουν εναντίον φοιτητών!

Οι επανειλημμένες προσπάθειες των φοιτητών να αναδείξουν τα αιτήματα τους, αντίκριζαν κυριολεκτικά την πλάτη του «κυρίου» Κωνσταντάτου. Ο ίδιος με τηλεφωνικές συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης, παρουσίαζε την προσπάθεια των φοιτητών για επίλυση του προβλήματος κατάσταση ... «ομηρίας»!!

Για ποια ομηρία μας μιλούν όμως, όταν εδώ και 2 μήνες δεν διστάζουν να απειλούν τους φοιτητές με εισαγγελική παρέμβαση; Όταν αγνοούν προκλητικά το θέμα; Για ποίες μειοψηφίες τολμούν και μιλούν, όταν ένας και μόνο άνθρωπος (πιο χαρακτηριστική μειοψηφία δεν υπάρχει) σημερινός αντιπρύτανης, αυριανό μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος του Πα.Μακ, συντάσσει ολομόναχος και χωρίς την σύμφωνη γνώμη των φοιτητών έναν ολόκληρο κανονισμό;

Μετά από έναν πολύμηνο και πολύμορφο αγώνα, ειρωνείες, δηλώσεις για δήθεν βίαιες ομάδες, στημένα δελτία ειδήσεων «βουτηγμένα» στην παραπληροφόρηση και το ψεύδος δεν χωρούν!

Είναι πια ολοφάνερο ότι στο πανεπιστήμιο της υποχρηματοδότησης οι φοιτητές θα είναι άστεγοι, αγοραστές συγγραμμάτων και με άδειο στομάχι.

Οφείλουμε όλοι μας σήμερα, να δώσουμε τη μάχη για την δωρεάν στέγαση. Οφείλουμε να αντιπαρατεθούμε με νόμους και κανονισμούς που και την φοιτητική μέριμνα κατακρεουργούν και τους όρους σπουδών τσακίζουν. Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι τις σπουδές μας δεν τις διαπραγματευόμαστε.
Δεν είναι προνόμιο…Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ μας…

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΒΜΑΣΗ
Ε.Α.Α.Κ.

ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

39 χρόνια μετά την ημέρα του Πολυτεχνείου οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής εισβάλλουν στο χώρο του Πανεπιστημίου του ΑΠΘ και συλλαμβάνουν 16 φοιτητές της περιφρούρησης του φοιτητικού μπλοκ μπροστά στο κτίριο της Πρυτανείας. Η ίδια επιχείρηση της αστυνομίας θα επαναληφθεί λίγες ημέρες μετά, τα ξημερώματα της 30ης Νοεμβρίου και αυτή τη φορά θα συλληφθούν 11 εργολαβικοί εργαζόμενοι που απεργούν τις τελευταίες 80 ημέρες. Η εντολή που δόθηκε από τις Πρυτανικές αρχές και στις δύο περιπτώσεις ήταν ξεκάθαρη και στόχευε στην τρομοκρατία και τον εκφοβισμό του αγώνα των εργολαβικών εργαζομένων και των φοιτητών. Ένας αγώνας δίκαιος που υπερασπίζεται τα δικαιώματα φοιτητών και εργαζομένων για δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για όλους μακριά από την εκμετάλλευση των εργαζομένων υπό το θεσμό της εργολαβίας και τις εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα. 

Οι πρυτανικές αρχές, οι κοσμήτορες  και οι πρόεδροι των σχολών τάσσονται ξεκάθαρα υπέρ της ιδιωτικοποίησης του πανεπιστημίου μετά και την εξέλεξη των Συμβουλίων Ιδρύματος και τόσο καιρό αδιαφορούν για τον αγώνα των εργολαβικών εργαζομένων επικαλούμενοι την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου. Εθελοτυφλώντας μπροστά στα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου που είναι η υποχρηματοδότηση, η περικοπή κάθε φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, συγγράματα),  οι συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών με το σχέδιο Αθηνά που πετάει εκτός πανεπιστημίου φοιτητές και εργαζομένους, η αδυναμία πρακτικής άσκησης λόγω έλλειψης προσωπικού και εξοπλισμού σε σχολές και τμήματα όπως οι επιστήμες υγείας και θετικών επιστημών, έρχονται να παρουσιάσουν ως μόνη επιλογή το συμβιβασμό σε κάθε επιταγή του υπουργείου,της κυβέρνησης και της ΕΕ. Θέλοντας να καταπνίξουν κάθε φωνή αντίστασης παίρνουν την πολιτική επιλογή να συνεργαστούν και να φέρουν απροκάλυπτα τα ΜΑΤ μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο και μάλιστα με πρωτοφανείς θεαματικές επιχειρήσεις.

Λίγες ημέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου οι πρυτανικές αρχές με ανακοίνωση τους καθιστούν υπεύθυνους για ό,τι συμβεί τους απεργούς εργαζομένους και τους φοιτητικούς συλλόγους που βρίσκονται σε κατάληψη δίνοντας έτσι το πράσινο φως στην αστυνομία να εισέλθει στο πανεπιστήμιο. Η επιχείρηση της αστυνομίας ήταν προσχεδιασμένη και έδρασε προβοκατόρικα στην κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων και στην επιλογή τους να υπερασπιστούν το άσυλο αφού μειοψηφικές και περιθωριακές ομάδες δημιούργησαν γεγονότα στα όρια του ασύλου με απώτερο σκοπό την εισβολή των ΜΑΤ και την σύλληψη 16 φοιτητών δείχνοντας ξεκάθαρα τις κατευθυνόμενες ενέργειες.Οι συλλήψεις των φοιτητών συνοδεύτηκαν από βίαιη καταστολή και ρίψη πλήθους δακρυγόνων και φωτοβολίδων κρότου λάμψης προς το φοιτητικό μπλοκ το οποίο εγκλώβισαν εντός του πανεπιστημίου. Η τρομοκρατία είχε ήδη ξεκινήσει από νωρίς το απόγευμα με τις προσαγωγές τριών φοιτητών στην πλατεία χημείου. Το αποκορύφωμα της υποκριτικής στάσης των πρυτανικών αρχών αποτέλεσε η δήλωσή τους ότι συμπαραστέκονται στους αθώους φοιτητές που συνελήφθησαν.

Οι πρυτανικές αρχές αφού επανειλημμένα απαίτησαν την παύση της απεργίας των εργολαβικών εργαζομένων και της κατάληψης της πρυτανείας χωρίς όμως να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος και αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός ότι τόσους μήνες οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι και πλέον απολυμένοι, έφεραν για ακόμη μία φορά τις αστυνομικές δυνάμεις στο κτίριο της πρυτανείας για να καταστείλουν τον αγώνα των εργαζομένων. Οι 11 συλληφθέντες καταδικάστηκαν μάλιστα σε 8μηνη φυλάκιση με αναστολή κάτι το οποίο αποτελεί πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που στοχοποιεί κάθε αγώνα και προβάλλει την καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων και αγώνων.

Το άσυλο αποτέλεσε ιστορικά για τους φοιτητικούς συλλόγους κοινωνικό χώρο ζύμωσης των εξεγέρσεων, διακίνησης ριζοσπαστικών ιδεών και πυρήνα αντίστασης στις εκάστοτε επιταγές των αντιλαϊκών κυβερνήσεων με απαρχή αυτή της δικτατορίας που οδήγησε στην εξέγερση των φοιτητών και του λαού στις 17 Νοέμβρη του 1973. Όπως και τότε έτσι και σήμερα το φοιτητικό κίνημα αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά και ενώνεται με ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας όπως εργαζόμενους, ανέργους και κάθε εκμεταλλευόμενο κομμάτι της. Γι'αυτό το κράτος επιχειρεί να το καταστείλει βίαια και να πνίξει κάθε κινητοποίηση με τη συναίνεση μάλιστα σήμερα των πρυτανικών αρχών  που επιλέγουν με αυτό τον τρόπο να επιδείξουν την δύναμη εξουσίας τους και να σταθούν απέναντι από τους φοιτητές και το λαό. Η άρση του ασύλου με το νέο νόμο πλαίσιο της Διαμαντοπούλου αντανακλά την ολομέτωπη επίθεση στο φοιτητικό σώμα και προσπαθεί να εδραιώσει τον συσχετισμό δυνάμεων προς όφελος του κράτους που επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει το ελληνικό πανεπιστήμιο και να βάλει φραγμούς σε ευρύτερα κομμάτια του λαού στην είσοδο του σε αυτό.

Η καταπάτηση του ασύλου 39 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου δηλώνει ολοφάνερα την αυταρχικοποίηση και την καταστολή που επιβάλλεται από κυβέρνηση και πρυτανικές αρχές σε μια περίοδο που η φοιτητιώσα νεολαία αλλά και όλος ο λαός υφίσταται την πιο αντιλαϊκή πολιτική που έχει εφαρμοστεί ποτέ. Επειδή ο λαός που ξεχνα την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει, εμείς οι φοιτητές στη σημερινή χούντα του κεφαλαίου και της ΕΕ δεν ξεχνάμε τον αγώνα του λαού ενάντια στην δικτατορία με σημείο αναφοράς το χώρο του Πολυτεχνείου και πυρήνα αντίστασης τους εξεγερμένους φοιτητές.

Σε όσους επιτίθενται νομικά αλλά και βίαια στην φοιτητιώσα νεολαία απαντάμε ότι δεν μας φοβίζουν αλλά μας εξοργίζουν. Όπως και το Δεκέμβρη του 2008 όπου οι πανεπιστημιακοί χώροι έπαιξαν σημαντικό ρόλο σαν εστίες εκδίπλωσης της εξέγερσης δίνοντας πολιτική μορφή στα αιτήματα της νεολαίας για αξιοπρεπή ζωή, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση ενάντια στην κρατική καταστολή και την  αστυνομική βία έτσι και τώρα οφείλουμε να αναζοπυρώσουμε το φοιτητικό κίνημα που έχει ανάγκη όσο ποτέ να συνδεθεί με το εργατικό για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε όσους εκφοβίζουν το φοιτητικό κίνημα, σε όσους καταδιώκουν τους αγωνιστές, σε όσους καταστέλλουν τους αγώνες, σε όσους προβάλλονται από τα ΜΜΕ και δρουν προβοκατόρικα σε κινητοποιήσεις και αγώνες του λαού, σε όσους θέλουν ''φιλήσυχους'' πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους, θα απαντάμε πάντα υπερασπιζόμενοι όχι μόνο την νομική αλλά και την κοινωνική κατοχύρωση του ασύλου, ότι η δράση στεγνώνει τα δάκρυα!

Φ.Α.Κ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΡΙΑ, ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΟΤΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ

70 ημέρες απεργίας των εργολαβικών υπαλλήλων. Παγωμένες αίθουσες στα Πανεπιστήμια. Περικοπές στα φοιτητικά κονδύλια (σίτιση, στέγαση). Επιβολή διδάκτρων. Φοιτητικά δάνεια. Τέλος στα δωρεάν συγγράμματα από το 2013. Φροντιστηριακά μαθήματα αντί πρακτικών. Τέλος στις εξόδους σε όλα τα έτη. Μηδενικός εξοπλισμός για τους φοιτητές.

Σίγουρα, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι άσχετο. Σίγουρα όλα αυτά σε κάποιο σημείο τέμνονται. Και σίγουρα αυτό το σημείο είναι η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου. Τα νέα πακέτα μέτρων έρχονται να ισοπεδώσουν μισθούς και συντάξεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, να μειώσουν κι άλλο τις δημόσιες παροχές, να οδηγήσουν στην απόλυση χιλιάδες υπαλλήλους και να εκτοξεύσουν τα ποσοστά ανεργίας σε νέα ρεκόρ. Απ’ έξω απ’ όλα αυτά σαφώς δεν θα έμενε και το Πανεπιστήμιο.

Η υποβάθμιση των σπουδών μας, σε συνδυασμό με την όλο και αυξανόμενη ανάγκη να σηκώσουν το βάρος της υποχρηματοδότησης οι φοιτητές στις πλάτες τους, μετατρέπουν τα φοιτητικά χρόνια σε έναν γολγοθά για την μέση οικογένεια. Από το σύνολο του προϋπολογισμού, μόλις το 3% καταλήγει στην Παιδεία, ποσό αν μη τοι άλλω  αστείο για τις ανάγκες των Πανεπιστήμιων στην χώρα. Στην διαδρομή, από το τραγελαφικό αυτό ποσό, χάνονται επιπλέον χρήματα, τα οποία καταλήγουν στις τσέπες των εργολάβων, όπως στην περίπτωση του ΑΠΘ, όπου 5.500.000 ευρώ ετησίως δεν φτάνουν στον εργαζόμενο, αλλά στους μεσολαβητές. Μέσα σε αυτήν την γενικότερη κρίση, κρίνεται σώφρον από  τους πρυτάνεις, να κρατούν φυλακισμένους κάτω από το καθεστώς της εργολαβίας για 26 χρόνια τους εργολαβικούς υπαλλήλους, σε ένα καθεστώς, που από μόνο του ζημιώνει το Πανεπιστήμιο.

Το συνολικότερο ποσό που δίνεται για την παιδεία, είναι τουλάχιστον ανεπαρκές για να καλύψει τις ανάγκες των φοιτητών. Την στιγμή αυτή, ο Νέος Νόμος πλαίσιο έρχεται να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την υπάρχουσα κατάσταση, θέτοντας ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για την λειτουργία των πανεπιστημίων, μειώνει δηλαδή την απευθείας κρατική χρηματοδότηση και συνδέει την υπόλοιπη με τη διαδικασία της αξιολόγησης και άρα με τα εκάστοτε κριτήρια της αγοράς. Ο ίδιος νόμος, εισάγει την επιβολή διδάκτρων, καταργεί τα φοιτητικά συγγράμματα και καθιερώνει τα φοιτητικά δάνεια, ως «λύση» στο κούρεμα των φοιτητικών παροχών.

Σύμφωνα με το σχέδιο Αθηνά, το οποίο προβλέπει συγχωνεύσεις τμημάτων, λουκέτο έρχεται να μπει σε περίπου 150 σχολές σε όλη την χώρα, αφήνοντας στον αέρα εκατοντάδες φοιτητές και εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή εγκαινιάζεται το πρώτο ιδιωτικό Πολυτεχνείο στην χώρα μας.

Από την άλλη, τα Συμβούλια Ιδρύματος, έρχονται να γίνουν η νέα εσωτερική Τρόικα στα Πανεπιστήμια και να εφαρμόσουν όλες τις περικοπές που προτάσσει ΔΝΤ και ΕΕ. Όλα αυτά κάνουν πλέον ξεκάθαρο πως το Πανεπιστήμιο δεν θα έχει κανέναν δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα,  ενώ θα αποτελέσει προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς.

Αποτέλεσμα του μειωμένου ποσού που καταλήγει στην παιδεία, είναι η υπολειτουργία μεγάλων πανεπιστημίων της χώρας όπως του ΑΠΘ, των Ιωαννίνων, του Αιγαίου, κτλ. Ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν, κλείνουν ή προβαίνουν σε αναστολή λειτουργίας, καθώς τα χρήματα δεν φτάνουν για να καλύψουν βασικές ανάγκες όπως η καθαριότητα, η θέρμανση, αντιδραστήρια, έξοδοι φοιτητών σε μονάδες, κτλ.  Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι η υποχρηματοδότηση του Πανεπιστημίου, είναι άμεσο αποτέλεσμα της γενικότερης οικονομικής κρίσης που πλήττει την χώρα μας, αλλά είναι αδιανόητο, μόλις το 3% του προϋπολογισμού, να δίνεται για την μόρφωση της γενιάς μας, την στιγμή που ιλιγγιώδη ποσά δίνονται για την καταστολή του λαού, για όπλα, πολέμους , μίζες, στις τράπεζες ή απλά «χάνονται» στην διαδρομή, μέχρι να φτάσουν στον τελικό αποδέκτη τους.

Στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου δεν θα κάνουμε βήμα πίσω.  Το  φοιτητικό κίνημα, μαζί με το εργατικό, θα παλέψουν για να ανατρέψουν και να σταματήσει αυτή η αντιλαϊκή πολιτική και τα μνημόνια που έχουν εξευτελίσει τις ζωές μας.

                                                                                                                         

Και ναι, μας πήραν τα βιβλία μέσα από τα χέρια, μας θέλησαν αδιάβαστους, προσπάθησαν να μας φιμώσουν, και τι δεν κάνανε για να μας θάψουνε..Ξεχάσανε όμως, ότι ήμασταν σπόροι και φυτρώσαμε..

Φ.Α.Κ.Α. – Ε.Α.Α.Κ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Φ.Α.Κ.Α-Ε.Α.ΑΚ.

Γνωστή πλέον τακτική των κυβερνητικών παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ η απουσία ή  η τυπικά φυσική (στην καλύτερη των περιπτώσεων) παρουσία τους στα Δ.Σ. και στις Γενικές Συνελέυσεις του Συλλόγου Φοιτητών.

Ας επανανοηματοδοτήσουμε την σημασία των Δ.Σ. συνάδελφοι. Σε μια χρονική περίοδο όπου ο νέος Νόμος Πλαίσιο έρχεται να πετάξει έξω από κάθε μορφή διοίκησης τον φοιτητή, κρίνεται παραπάνω από αναγκαίο τα Δ.Σ. να κρατήσουν τον πολιτικό τους χαρακτήρα. Λογικές του τύπου ψηφίζω λευκό στα ψηφίσματα και στα εκάστοτε ζητήματα που τίθενται, χωρίς πολιτική τοποθέτηση, σαφώς και δεν χωράνε στην παρούσα συγκυρία, όπου Πανεπιστήμιο και φοιτητές πλήττονται και όλο το βάρος της υποχρηματοδότησης επωμίζεται στις πλάτες τους. Βλέπουμε συλλήψεις φοιτητών και εργατών μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο, καταστολή κάθε είδους αγώνα, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, κατάργηση κάθε φοιτητικής μέριμνας. Βλέπουμε έναν νέο Νόμο Πλαίσιο που έρχεται να καταπατήσει κάθε δικαίωμα του σημερινού φοιτητή, να εξαλείψει κάθε υπόνοια  δημόσιας εκπαίδευσης, να φιμώσει κάθε φοιτητική φωνή, να κάνει το πανεπιστήμιο προνόμιο των λίγων. Όλα αυτά, για ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, προφανώς δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να πάρουν θέση και να τοποθετηθούν. Κάθε χώρος οφείλει και πρέπει να λαμβάνει θέση και να παρεμβαίνει στα γεγονότα και όχι απλά να δίνει το παρόν (όταν το δίνει και δεν υποτιμά  την διαδικασία) στα Δ.Σ. του Συλλόγου μας.

Η πολιτική των παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ να ακυρώνουν συνεχώς ή απλά να μην έρχονται στα Δ.Σ., ήταν ανέκαθεν γνωστή και σαφώς εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των κομμάτων τους. Τα συμφέροντα αυτά, έρχονταν πάντα αντίθετα με αυτά των φοιτητών, ενώ η απουσία τους από όλες τις διαδικασίες (Γενικές Συνελεύσεις, Δ.Σ., κτλ.), δείχνουν ξεκάθαρα είτε την αδιαφορία τους για τα προβλήματα των φοιτητών, είτε την ανικανότητά τους, να τα αντιμετωπίσουν. Εξυπηρετώντας  πολιτικές εντολές ΠΑΣΠ-ΔΑΠ , το μόνο που καταφέρνουν είναι από μέρους τους να διευκολύνουν την εφαρμογή του νέου Νόμου, κάτι που ωστόσο, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή.

Ακόμη πιο τρανταχτή η απουσία τους από τις Γενικές Συνελεύσεις. Παρότι τα αμφιθέατρα γεμίζουν από μικρότερους κυρίως φοιτητές, οι οποίοι σαφώς και αφουγκράζονται τα προβλήμτα της καθημερινότητάς μας στην σχολή, αλλά ταυτόχρονα αγωνιούν για το αύριο, οι αγαπητοί «εκλεγμένοι της καρδιάς μας», έρχονται είτε δια αντιπροσώπου, είτε αρκετά καθυστερημένα (αφού βεβαιωθούν ότι η Συνέλευση δε θα γίνει), με πλαίσιο τουλάχιστον αναντάξιο των συγκυριών, χωρίς πολιτικό χαρακτήρα, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς να μας λέει και κάτι στην τελική.. Στις Γενικές Συνελέυσεις που έγιναν και οφείλουν να γίνονται με σκοπό να προασπίζουν τα συμφέροντα των φοιτητών και να διασφαλίζουν την λήψη συλλογικών αποφάσεων, μέσα από μαζικές- πολιτικές συζητήσεις που αναδεικνύουν την επίθεση που δέχεται το δημόσιο πανεπιστήμιο, η τυπική παρουσία ή η κατ’ επανάληψη απουσία αυτών των παρατάξεων αποδεικνύει τη στάση τους απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που έρχεται να σαρώσει το πανεπιστήμιο.

Στην βάση αυτή, καταγγέλουμε την στάση  που κρατούν ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και απαιτούμε να αναλάβουν άμεσα την πολιτική τους ευθύνη.  Καταγγέλουμε την προσπάθειά τους να μετατρέψουν τις γενικές συνελεύσεις και τα ΔΣ σε διαδικασίες που είτε δε θα γίνονται είτε δε θα καλούνται να πάρουν πολιτική θέση. Οι γενικές συνελεύσεις και τα ΔΣ οφείλουν να είναι  τα όργανα μέσα από τα οποία λαμβάνονται συλλογικές αποφάσεις για το φοιτητικό σώμα. Απαιτούμε, να λογοδοτήσουν στους συμφοιτητές μας για την στάση που κρατούν και για τα εμπόδια που βάζουν στην λήψη σημαντικών αποφάσεων. Να λογοδοτήσουν για τον ρόλο τους στο πανεπιστήμιο και για τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Να λογοδοτήσουν για την απουσία τοποθέτησης για την υποχρηματοδότηση και την επίθεση που δέχεται η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και συνολικά η γενιά μας .

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΡΟΜΟ,ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ!!

Φ.Α.Κ.Α. – Ε.Α.Α.Κ.