ΟΥΤΕ ΘΕΤΙΚΗ ΟΥΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τα τελευταία χρόνια η πολιτική λιτότητας που ‘’αγκαλιάζει’’ ολόκληρη την χώρα είναι εμφανές ότι δεν αφήνει ανεπηρέαστα τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Εργαζόμενοι απολύονται ή δουλεύουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι υπό καθεστώτα εργολαβίας. Στα ήδη υποστελεχωμένα ιδρύματα έρχεται να προστεθεί η υποχρηματοδότηση συμβάλλοντας ακόμη περισσότερο στην υπολειτουργία και υποβάθμισή τους.

Όσον αφορά τη φοιτητική μέριμνα η κατάσταση γίνεται όλο και πιο τραγική με τις φοιτητικές εστίες να βρίσκονται στον αέρα και να κλείνουνε, όλο και περισσότερους φοιτητές να αποκλείονται από το δικαίωμα της δωρεάν σίτισης και στέγασης, τις λέσχες σίτισης να ιδιωτικοποιούνται και το κόστος φοίτησης να μετακυλίεται στις πλάτες των φοιτητών οι οποίοι καλούνται να πληρώσουνε τα πάντα προκειμένου να σπουδάσουν.

Σχετικά με τη δημοκρατική λειτουργία του πανεπιστημίου, αυτή φαντάζει ένα μακρινό παρελθόν αφού αποτελούν πλέον καθημερινότητα οι συλλήψεις φοιτητών μέσα στο χώρο του ασύλου σε κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων, η έφοδος ΜΑΤ και οι συλλήψεις εργαζομένων που απεργούν, το ‘’πέταγμα’’ των φοιτητών από τις Συγκλήτους και η συγκρότηση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων από εξωπανεπιστημιακούς και επιχειρηματικούς παράγοντες, η θέσπιση των εσωτερικών κανονισμών και οι απειλές για διαγραφές και πειθαρχικά φοιτητών.

Όλη αυτή η υποβάθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου δεν αφήνει απ’ έξω και την Κτηνιατρική Σχολή. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που έρχεται να εφαρμοστεί από το υπουργείο και την κυβέρνηση παίρνει συγκεκριμένη μορφή στη σχολή μας. Τα προγράμματα σπουδών τροποποιούνται και εντατικοποιούνται συνεχώς χωρίς ουσιαστική σύνδεση θεωρίας και πράξης, με ατελείωτες ώρες θεωριών και εξαντλητικούς ρυθμούς καθημερινότητας. Στο βωμό της πολιτικής λιτότητας θυσιάζονται τα δωρεάν συγγράμματα των φοιτητών, οι εκπαιδευτικές έξοδοι, τα αναλώσιμα των εργαστηρίων και κάθε απαιτούμενος εξοπλισμός των φοιτητών για την εκπαιδευτική διαδικασία. Την ίδια στιγμή, μεγάλη μερίδα των καθηγητών αδιαφορεί για τους δύσκολους όρους φοίτησης και εξαντλεί την καθηγητική αυθαιρεσία και την αυταρχικότητά του στους φοιτητές (βλέπε παρουσίες σε θεωρίες, μαζικά κοψίματα σε εξετάσεις, αστυνομική επιτήρηση την ώρα της εξέτασης). 

Σε μια χώρα που η ανεργία στη νεολαία αγγίζει το 60%, που σαν μόνη διέξοδος από αυτούς που υποβαθμίζουν τα πανεπιστήμιά μας και τα πτυχία μας προβάλλεται η διαρκής επανακατάρτιση και η δια βίου εκπαίδευση με όρους πλήρους ανταγωνιστικότητας, τους φοιτητές δεν πρέπει να τους απασχολεί μια θετική ή αρνητική αξιολόγηση της EAEVE αλλά οι ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών, η εργασιακή προοπτική και το δικαίωμά τους να διεκδικούν αξιοπρεπείς όρους εργασίας στη χώρα τους. Η επιστημονική μετανάστευση δεν αποτελεί λύση στην εργασιακή περιπλάνηση αλλά σημαίνει ατελείωτα χρόνια άμισθης δουλείας και εμπλουτισμός του ατομικού φακέλου προσόντων για μια θέση εργασίας που δε θα έρθει ποτέ.

Σε αυτή τη συγκυρία για τη χώρα, ιδιαίτερα ο κλάδος μας μπορεί να διαμορφώσει μια διαφορετική κατάσταση από αυτή που του προβάλλεται ως μόνη επιλογή. Η προστασία της δημόσιας υγείας, η πρωτογενής παραγωγή, η σίτιση όλου του λαού με ασφαλή προϊόντα τη στιγμή που ακόμη και τα προς το ζην είναι δύσκολο να αποκτηθούν πρέπει να ιεραρχούνται ψηλά από κάθε κτηνίατρο και να εγγυώνται από το φοιτητικό σύλλογο.

Σε αυτούς που έρχονται να μας αξιολογήσουνε σ’ αυτό το πανεπιστήμιο για να μας πούνε αν θα γίνουμε μετανάστες με προσόντα, για να μας κλείσουν τα μάτια σε ότι μας περιτριγυρίζει, για να μας κάνουν να αδιαφορούμε για το αν εμείς και ο συνάδελφός μας θα μπορεί να εργαστεί αξιοπρεπώς στη χώρα μας, εμείς δε θα πούμε ότι δεν πάει άλλο, θα πούμε ότι μπορεί να πάει αλλιώς!

-ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ EAEVE

-ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

-ΙΣΧΥΡΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ

-ΓΥΡΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΑ

Φ.Α.Κ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Δυο βδομάδες τώρα πριν την εξέταση κάθε μαθήματος οι καθηγητές μας ανακοίνωναν ότι στις 26 Φεβρουαρίου καταφθάνει η «επιτροπή σοφών» της EAEVE και θα πρέπει όλοι να είμαστε εκεί για να δείξουμε πόσο ζωντανά είναι τα αμφιθέατρα και οι κλινικές μας και πως όλα κυλάνε ρολόι μπας και τους εντυπωσιάσουμε και πάρουμε την πολυπόθητη θετική αξιολόγηση! Έτσι λοιπόν δύο χρόνια μετά την ‘’αποτυχία’’ μας να αξιολογηθούμε από την EAEVE και ενώ τα ουσιαστικά προβλήματα διογκώνονται, οι καθηγητές μάς ζητάν να φορέσουμε το καλύτερο μας χαμόγελο έτσι ώστε να πάρουμε μια αξιολόγηση που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι να ανεβάσει το πρεστίζ της σχολής και να εξασφαλίσει ένα διαβατήριο για το εξωτερικό.

Τι θυσίες πρέπει όμως να κάνουμε για αυτή την αξιολόγηση ;

Πρώτον, φέτος πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά μπήκε τόσο επιτακτικά απ’ τους καθηγητές η τήρηση των προαπαιτουμένων  με μόνο επιχείρημα την απόκτηση της αξιολόγησης, αφήνοντας έξω μεγάλο αριθμό φοιτητών που στη συγκεκριμένη οικονομική κατάσταση είναι δύσκολο να αντέξουν την επιμήκυνση των σπουδών τους. Δεύτερον, κρίθηκε μεγάλη ανάγκη για ύπαρξη νέου προγράμματος σπουδών με μεγαλύτερο φόρτο μαθημάτων και πιο εντατικοποιημένο, παραβλέποντας την ύπαρξη ήδη τεσσάρων εξίσου αποτυχημένων  προγραμμάτων,κάνοντας μας για άκομη μία φορά πειραματόζωα,προκειμένου να ανταποκρινόμαστε στα πρότυπα της EAEVE.

Τρίτον,η σχολή έχει πλέον υιοθετήσει ένα πρόγραμμα σπουδών εστιασμένο στην κλινική ζώων συντροφιάς, παραγκωνίζοντας τους τομείς των παραγωγικών ζώων και των τροφίμων. Είναι όμως οι τομείς αυτοί που σήμερα  πιο πολύ από ποτέ προβάλλει η αναγκαιότητα αναδιαμόρφωσής τους στο πρόγραμμα σπουδών αν θέλουμε ο κτηνίατρος στο σήμερα στην ελληνική κοινωνία να  παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα στη χώρα και να βλέπει μια διαφορετική εργασιακή προοπτική.

Τέταρτον, πλέον απαιτείται περισσότερη πρακτική άσκηση σε σχέση με τη θεωρητική διδασκαλία και ελάχιστος αριθμός περιστατικών που θα παρακολουθεί κάθε φοιτητής. Η απαίτηση όμως αυτή στην πραγματικότητα καλύπτεται με εργαστήρια- πολύωρα βιντεάκια,υποχρεωτικές θεωρίες και λιγοστά περιστατικά που παρακολουθούνται από φοιτητές,μεταπτυχιακούς και residents ,χωρίς οι φοιτητές να παρεμβαίνουν και απλά να τα καταγράφουν σε ένα μπλοκάκι.

Τέλος,απλά και μόνο για να μπούμε στην διαδικασία της αξιολόγησης από την EAEVE απαιτούνται 2.000 ευρώ ,τα οποία καθώς δεν μπορούν να δωθούν από τη σχολή,θα δωθούν από τον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο που ενώ ποτέ δεν ασχολήθηκε με προβλήματα της σχολής,ξαφνικά καλύπτει το ποσό αυτό, αναδεικνύοντας ακριβώς την μονόπλευρη κατεύθυνση  που δίνεται στο επάγγελμα.

Γιατί όμως μια τέτοια αξιολόγηση να μην είναι εν τέλει επιθυμητή;

Καταρχήν,να ξεκαθαρίσουμε ότι παίρνοντας την θετική αξιολόγηση της EAEVE  δεν ανοίγει καμία πόρτα για καλύτερους όρους εργασίας στο εξωτερικό,καθώς απόφοιτοι από αξιολογημένες και μη σχολές θα εργασθούν  εν τέλει με τους ίδιους όρους.Το μόνο που εξασφαλίζεται είναι να στήνεται μια ελίτ πανεπιστημίων  που προσδίδει κύρος και αναγνωρισιμότητα σε καθηγητές για την δική τους επαγγελματική καριέρα. Τη στιγμή μάλιστα που η ανεργία στη νεολαία φθάνει το 60% ,θέσεις εργασίας δεν ανοίγονται  και ακόμα και οι απόφοιτοι του κλάδου μας βιώνουν την άμισθη και επισφαλή εργασία,δουλεύοντας ως βοηθοί ,αναγκασμένοι να καταλήξουν  στην επιστημονική μετανάστευση. Έτσι ένα ακόμη κίνητρο για να φύγουμε στο εξωτερικό με ίσως όχι και τόσο καλούς όρους (η πολιτική λιτότητας ‘’αγκαλιάζει’’ όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ) , δεν μπορεί να αποτελεί δέλεαρ για τους απόφοιτους αλλά υποτιμά ακόμη περισσότερο την επαγγελματική προοπτική στην χώρα μας.

Εν συνεχεία,είναι αδιανόητο να δεχτούμε μια τέτοια αξιολόγηση,αν αναλογιστούμε το φόντο στο οποίο έρχεται απεσταλμένη της ΕΕ η EAEVE  να απαιτήσει συγκεκριμένες προδιαγραφές χωρίς τελικά να προσφέρει και τίποτα.Η επιτροπή αυτή των «σοφών» αξιολογητών και καθηγητών κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στην υπολειτουργία του ελληνικού πανεπιστημίου, ως απόληξη της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που βιώνει η Ελλάδα από τις κυβερνητικές πολιτικές πλήρως υποταγμένες στις επιταγές της ΕΕ.Με την υποχρηματοδότηση να βαράει κόκκινο, τα ιδρύματα να είναι υποστελεχωμένα διοικητικά και λειτουργικά και κάθε έννοια φοιτητικής μέριμνας να περικόπτεται (σίτηση,στέγαση,συγγράματα), το κόστος φοίτησης να μετακυλίεται στις πλάτες  των φοιτητών, είναι τραγελαφικό η επιτροπή της ΕΑΕVE να καταφτάνει στη σχολή για αξιολόγηση και από τους φοιτητές να απαιτείται να υποκριθούν ότι τα πάντα βαίνουν καλώς.

Η πραγματικότητα  την οποία επιμελώς προσπαθούν οι  καθηγητές μας να ωραιοποιήσουν,καλύπτοντας σπασμένες γλάστρες,δίνοντάς μας ποδονάρια και αναλώσιμα(που πότε άλλοτε δεν δίνονταν),ζητώντας να τριγυρνάμε στους διαδρόμους και να μαζευόμαστε στα αμφιθέατρα απλά για να φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον,είναι άλλη. Η πραγματικότητα που βιώνουμε εμείς, περιλαμβάνει ατελείωτες θεωρίες και εργαστήρια χωρίς νόημα και συνεπώς τα αμφιθέατρα δεν είναι γεμάτα και ενδιαφέρον δεν υπάρχει,οι έξοδοι για τα παραγωγικά ζώα είναι ελάχιστες ή δεν γίνονται καθόλου,ενώ καλούμαστε να πάμε με δικά μας έξοδα στις μονάδες.Με δικά μας έξοδα επίσης αγοράζουμε από το πρώτο έτος τον εξοπλισμό μας (ρόμπες,φόρμες,λαβίδες,ακουστικά,κ.α)  και με δικά μας έξοδα εκτυπώνουμε φωτοτυπίες στη θέση των ανύπαρκτων βιβλίων.

Στη βάση όλων αυτών είμαστε αντίθετοι σε μια αξιολόγηση της σχολής από μια αυτόκλητη ΄΄επιτροπή σοφών΄΄  που τίποτα δεν πρόκειται να βελτιώσει αλλά να δυσκολέψει την καθημερινότητά  μας.Την Πέμπτη, στις 26 Φεβρουαρίου θα είμαστε εκεί, όχι για να κάνουμε τους κομπάρσους  στον θίασο τους αλλά γιατί απέναντι στην αξιολόγηση τους εμείς διεκδικούμε δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, πραγματική σύνδεση της θεωρίας με την πρακτική άσκηση, ενιαίο ισχυρό πτυχίο με όλα τα εργασιακά κ επαγγελματικά  δικαιώματα.

Φ.Α.Κ.Α.-Ε.Α.Α.Κ.

ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΙΝ ΠΕΙΝΑΣΟΥΝ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την Πανεπιστημιακή Λέσχη του ΑΠΘ συνεχίζει να γεννάει προβληματικές. Παρά τις εξαγγελίες της πρυτανείας για τη διασφάλισης της δημόσιας, δωρεάν και ποιοτικής σίτισης, η στάση της δεν άφησε περιθώρια για αυταπάτες όταν με εκδικητικό τρόπο έκλεισε τη λέσχη προς απάντηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στους ελέγχους. Ο έλεγχος στην είσοδο του εστιατορίου που θα επιτρέπει ή θα αποκλείει την πρόσβαση, είναι η φυσική συνέχεια της ιδιωτικοποίησης της λέσχης του ΑΠΘ, που το Σεπτέμβρη δόθηκε (ΚΑΙ ΑΥΤΗ) σε ιδιωτική εταιρεία catering. Η απαγόρευση για λήψη δεύτερης μερίδας και οι ολοένα και τακτικότεροι έλεγχοι πάσο/καρτών σίτισης μας στην είσοδο, θα κλιμακώνονται οσο θα παγιώνεται η παρουσία της εργολαβίας στη λέσχη.

Η σύμβαση που υπέγραψε η εταιρεία με το πανεπιστήμιο προβλέπει τη δωρεάν σίτιση 5.464 φοιτητών ημερησίως (ΚΑΙ ΜΟΝΟ), πλαφόν που επιβάλλει το πανεπιστήμιο στην εταιρεία. Οι 5.464 δικαιούχοι δωρεάν σίτισης θα προκύπτουν μετά από αξιολόγηση βάσει εισοδηματικών κριτηρίων, οικογενειακής κατάστασης κτλ, αλλά και βάση του έτους φοίτησης που δεν μπορεί να ξεπερνάει τα ν+2 χρόνια ενώ όσοι δεν πληρούν τα κριτήρια το κόστος της μερίδας θα είναι 1.80 συν ΦΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά οι εγγεγραμμένοι φοιτητές στο ΑΠΘ είναι περίπου 70.000, ότι το 2009 η Λέσχη έβγαζε πάνω από 9.000 μερίδες ημερησίως, ενώ το 2012 γύρω στις 7.000.

Η ιδιωτικοποίηση της λέσχης έχει οδηγήσει στα τρία παρακάτω αποτελέσματα που τα βλέπουμε ήδη μπροστά μας.

Ως προς τους φοιτητές: Η λέσχη θα σταματήσει να έχει τον δημόσιο, δωρεάν και ανοιχτό χαρακτήρα που είχε στο παρελθόν, ο οποίος κατακτήθηκε από τους αγώνες των φοιτητών και διασφάλιζε δωρεάν σίτιση σε όλους τους φοιτητές, αλλά ακόμα και σε επισφαλώς εργαζόμενους, ανέργους και μετανάστες. Ο αποκλεισμός, ωστόσο, δρομολογείται με την επιβολή αυστηρών κριτηρίων για την έκδοση κάρτας σίτισης, όπως είναι το έτος φοίτησης (μικρότερο του ν+2) και το οικογενειακό εισόδημα. Το κράτος απεμπλέκεται σταδιακά από τη χρηματοδότηση της φοιτητικής μέριμνας, με αποτέλεσμα τη μετακύλιση του κόστους σπουδών στους φοιτητές και την επιβολή αντιτίμου να είναι προ των πυλών. Φυσικά αυτό δεν μπαίνει με όρους κινδυνολογίας, αφού οι «εμπειρίες» από ιδιωτικοποιήσεις άλλων φοιτητικών Λεσχών αποδεικνύουν ότι η επιβολή αντιτίμου αποτελεί μονόδρομο.

Ως προς τους εργαζόμενους στη λέσχη: θα υπάρξει άμεση χειροτέρευση εργασιακών συνθηκών , πιθανή έως σίγουρη μείωση των μισθών τους, επισφαλείς σχέσεις εργασίας (κάτι που ίσχυε και μέχρι πρότινος) κίνδυνος απόλυσης ανά πάσα στιγμή. Αυτό το γεγονός αντικατοπτρίζει και τη διαμόρφωση του νέου μοντέλου εργαζομένου, που ουσιαστικά διαγράφει και τη δική μας εργασιακή προοπτική.

Ως προς τον ιδιώτη που θα αναλάβει: Άλλη μια πετυχημένη οικονομική επένδυση (χαμηλού έως μηδενικού ρίσκου), χάρη στην αγαστή συνεργασία των πρυτανικών αρχών. Στη ΠΦΛ του ΑΠΘ άλλωστε υπάρχει (όπως μας έχουν επανηλλειμένα τονίσει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι) πολύ μεγάλες και σύγχρονες εγκαταστάσεις, πράγμα απόλυτα λογικό αφού η ΠΦΛ προοριζόταν να παράγει πολλές χιλιάδες μερίδες καθημερινά. Μέσω της σύμβασης που θα υπογραφεί, ο ιδιώτης επινοικιάζει όλον αυτόν τον εξοπλισμό τον οποίον φυσικά μπορεί να εκμεταλλεύεται για όλες τις δικές του επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου, όπως δρομολογείται από τις πολιτικές κυβερνήσεων (σύμφωνα με τις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ), αποτελεί ταυτόχρονα μοχλό πίεσης και επιταχύνει την εφαρμογή της συνολικής αναδιάρθρωσης σε εκπαίδευση και εργασία και στρέφει τα ιδρύματα σε αναζήτηση ιδιωτικών πόρων ή σε εξεύρεση εσωτερικών πηγών χρηματοδότησης (δίδακτρα, εξέταστρα, ενοίκιο στις εστίες κτλ.) Όλα αυτά γίνονται στο συνολικότερο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων εντός του πανεπιστημίου καθώς και της εισαγωγής ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στον τρόπο λειτουργίας του και μιας συνολικότερης κατεύθυνσης ιδιωτικοποίησης κοινωνικών αγαθών και ξεπουλήματος δημόσιου πλούτου. Ανοίγει λοιπόν ο δρόμος για την περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση μας, ως φοιτητές, με την καταστρατήγηση του δικαιώματος στη δωρεάν στέγαση, το κόψιμο των δωρεάν συγγραμμάτων, την κατοχύρωση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και τελικά την απαξίωση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου ανοιχτό στην κοινωνία και στη βάση των αναγκών μας). Ειδικά στη συγκυρία την κρίσης, των περικοπών, των απολύσεων, της φτώχειας και της ανεργίας έχουμε ανάγκη τη δωρεάν κάλυψη των αναγκών μας για να μπορούμε να σπουδάσουμε.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ – ΣΙΤΙΣΗ ΣΤΕΓΑΣΗ ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ

Δε θα κάνουμε βήμα πίσω από τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας. Το δικαίωμα για σίτιση και στέγαση είναι αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο.

Καλούμαστε να δώσουμε μια μάχη για τα δικαιώματα μας, διασφαλίζοντας τα κεκτημένα μας και διεκδικώντας: ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΕΣΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΘ-ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ.

Ψήφισμα του Συλλόγου Φοιτητών Κτηνιατρικής

Από τα τέλη της προηγούμενης ακαδημαϊκής χρονιάς ήταν εμφανής μια κίνηση Υποργείου και Πρυτανείας για την υποβάθμιση και την υποχρηματοδότηση της Φοιτητικής Λέσχης ΑΠΘ, με τον εμπαιγμό των εργαζομένων σε σχέση με τις συμβάσεις τους και την αντίστοιχη ανανέωσή τους. Από την αρχή της φετινής χρονιάς, η Πρυτανεία ξαναπιάνει το νήμα και παραχωρεί (για πρώτη φορά στη Λέσχη του ΑΠΘ) την σίτιση σε ιδιώτη, σε εργολάβο catering, παρά την ξεκάθαρη εναντίωση μιας σειράς φοιτητικών Συλλόγων στο ΑΠΘ, μέσα σε θολές και αδιευκρίνιστες συνθήκες για τους λόγους που έγινε αυτή η παραχώρηση, για τους όρους εργασίας των εργαζομένων στην σίτιση, για την διασφάλιση του καθολικού δικαιώματός μας στην Δημόσια και Δωρεάν Σίτιση.

Σε αντίθεση με τις γενικόλογες υποσχέσεις της Πρυτανείας και συγκεκριμένα του Αντιπρύτανη Γ. Παντή για διασφάλιση του δωρεάν χαρακτήρα της Λέσχης, το τελευταίο διάστημα πραγματοποιούνται υποχρεωτικοί έλεγχοι πάσο και καρτών σίτισης στην είσοδο της Λέσχης. Πράμα που σημαίνει αφ’ ενός τον αποκλεισμό μεγάλου μέρους φοιτητών (ν+2, μεταπτυχιακών, διδακτορικών, πτυχιούχων άλλης σχολής, εισαχθέντων με κατατακτήριες) από τη δωρεάν σίτιση και αφ’ ετέρου αποτελεί «προάγγελο» μιας διαδικασίας αποκλεισμού του συνόλου των φοιτητών του ΑΠΘ και πιθανής εισαγωγής αντιτίμου. Μια διαδικασία που κινείται στα χνάρια ενός μοντέλου τύπου ΠΑΜΑΚ και άλλων λεσχών πανελλαδικά όπου η σίτιση έχει παραχωρηθεί σε ιδιώτη, όπου οι φοιτητές, πλην ελαχίστων (κάθε χρόνο και λιγότερων), πληρώνουν αντίτιμο για τη σίτιση.

Για τους Φοιτητικούς Συλλόγους το καθολικό δικαίωμα στην Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση, κεκτημένο των αγώνων του Φοιτητικού Κινήματος, αποτελεί κόκκινη γραμμή. Σε μια συγκυρία που όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των φοιτητών αδυνατεί να ανταπεξέλθει οικονομικά στις σπουδές του καθώς το Υπουργείο μετατοπίζει συνεχώς το κόστος φοίτησης στις πλάτες μας, δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας αποκλείσει από το δικαίωμά μας στη Δημόσια και Δωρεάν Σίτιση, Στέγαση, στα δωρεάν συγγράμματα. Με τους Φοιτητικούς Συλλόγους θα προασπιστούμε τα κεκτημένα μας, σε απάντηση των υποχρεωτικών ελέγχων, της υποχρηματοδότησης, των κάθε λογής ιδιωτικών εργολαβικών συμφερόντων, των φημολογιών για μπάρες στις εισόδους.

-ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

-ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΩΝ, ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕ ν+2 ΧΡΟΝΙΑ ΦΟΙΤΗΣΗΣ, ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΧΘΕΝΤΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

-ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΜΠΑΡΕΣ – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΡΤΩΝ ΣΙΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΣΟ