ΦΑΚΑ-ΕΑΑΚ

Στις 7 Μάη……

 ……….η νεολαία στέλνει μήνυμα ανυπακοής!

Στηρίζουμε τον ανεξάρτητο
 αριστερό χώρο της σχολή μας.
Φ.Α.Κ.Α.      
                         Ε.Α.Α.Κ.
Φοιτητικές εκλογές σε ‘’ενδιαφέροντες’’ καιρούς….
Φέτος οι φοιτητικές εκλογές έρχονται σε μια περίοδο μετά από 4 χρόνια με αλλεπάλληλα μνημόνια και την πολιτική της λιτότητας να εφαρμόζεται με βιαιότητα για κάθε κομμάτι της κοινωνίας. Μόνο τον τελευταίο χρόνο είδαμε κατακόρυφες μειώσεις μισθών, μαζικές απολύσεις και διαθεσιμότητες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, νοσοκομεία και σχολεία να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ασφάλεια και συνταξιοδότηση να περικόπτονται και να καταργούνται, δημόσια αγαθά (ρεύμα και νερό) να ξεπουλιούνται και οικογένειες να μένουν χωρίς ρεύμα και θέρμανση. Το τοπίο της κοινωνικής καταστροφής όπως διαμορφώνεται όλα αυτά τα χρόνια από αυτή την πολιτική δεν αφήνει περιθώρια στη νεολαία να δει στο μέλλον της την προοπτική που θα ήθελε, να σχεδιάσει σύμφωνα με τα όνειρά της.
 Τα ποσοστά ανεργίας στην νεολαία αγγίζουν το 67%, ο κατώτατος μισθός  γίνεται χαρτζιλίκι των 400 ευρώ, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργούνται και μόνη διέξοδος φαντάζουν η δια βίου κατάρτιση με τα συνεχή μεταπτυχιακά και πιστοποιητικά, τα 5μηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ που δεν δίνουν μόνιμη απάντηση και λύση στο πρόβλημα της ανεργίας ή τέλος  η επιστημονική μετανάστευση.
Αναδιαρθρώνοντας το Πανεπιστήμιο…
Από πού μπορεί να ξεκινήσει κανείς για να περιγράψει τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις τα τελευταία 2-3 χρόνια στο ελληνικό πανεπιστήμιο; Απ’ το νόμο Διαμαντοπούλου, τις προσθήκες Αρβανιτόπουλου σε αυτόν, τα Συμβούλια Ιδρύματος, την υποχρηματοδότηση ή το σχέδιο «Αθηνά»; Όπως και να ‘χει και φέτος ήταν μια χρονιά που το Υπουργείο συνέχισε το «θαυμαστό έργο» διάλυσης του δημόσιου-δωρεάν-δημοκρατικού πανεπιστημίου όπως το ξέραμε.
Φέτος περισσότερο από ποτέ η φοιτητική μέριμνα υποβαθμίζεται στο ΑΠΘ. Η λέσχη σίτισης ΑΠΘ πέρασε σε καθεστώς εργολαβίας στρώνοντας το χαλί της ιδιωτικοποίησής της και της επιβολής αντιτίμου στερώντας το δικαίωμα της δωρεάν σίτισης σε όλο περισσότερους φοιτητές. Την ίδια στιγμή οι εστίες του ΑΠΘ βρίσκονται σε κατάσταση υπολειτουργίας και ανεπάρκειας να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους οικοτρόφους. Σε όλα αυτά οι πρυτανικές αρχές αφού ‘’εγγυήθηκαν’’ την παρουσία του εργολάβου στη λέσχη, φρόντισαν εξίσου και για τις εστίες αδιαφορώντας για τις συνθήκες που επικρατούν και πετώντας φοιτητές από τα δωμάτιά τους.
‘Ήδη από τον Δεκέμβρη προετοιμάζεται ο νέος εσωτερικός κανονισμός για τα Ιδρύματα, που αλλάζει ριζικά την καθημερινότητα μας όπως την ξέραμε. Εν ολίγοις δίδακτρα, διάσπαση προγραμμάτων σπουδών, περικοπές στα βιβλία-πιθανόν μόνο ηλεκτρονικές σημειώσεις, διάσπαση πτυχίων, διαγραφές φοιτητών μετά από συγκεκριμένο αριθμό αποτυχιών σε ένα μάθημα κλπ.
\Ακόμη, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχει ανακοινωθεί η πρόθεση για τη διαγραφή 180000 φοιτητών, που χαρακτηρίζονται ως «αιώνιοι» στο βωμό εξοικονόμησης χρημάτων, τάξης και εξορθολογισμού! (Φυσικά! Μια κόλλα χαρτί λιγότερη στην εξεταστική θα μας σώσει! Αυτό είναι το «κόστος» των «αιωνίων» άλλωστε, μιας και δεν έχουν πάσο και πρόσβαση στη μέριμνα). Πέρα από την φυσική παρεμπόδιση των συγκεκριμένων φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους όμως, εισάγεται η λογική της διαγραφής που παίρνει και άλλες διαστάσεις: διαγραφή στα ν+2, διαγραφή αν δεν μαζεύεις 60 πιστωτικές μονάδες σε κάθε έτος σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό, διαγραφή αν διαμαρτύρεσαι για τη διαγραφή (sic) κ.α.
Συγκεκριμένα τον τελευταίο χρόνο στην Κτηνιατρική με την ευχή καθηγητών και προέδρων ο νέος νόμος εφαρμόστηκε κατά γράμμα και τα αποτελέσματά του είναι εμφανή. Η υποχρηματοδότηση έφερε ελλείψεις σε εργαστηριακά υλικά και εξοπλισμούς, αδυναμία να πραγματοποιηθούν οι έξοδοι σε φάρμες και παραγωγικά ζώα, θεωρίες σε αμφιθέατρα αντί εργαστηρίων και κλείσιμο της λέσχης σίτισης των Κλινικών. Την ίδια στιγμή η απόλυση των εργολαβικών υπαλλήλων από την Πρυτανεία άφησε και τη σχολή μας χωρίς γραμματειακή υποστήριξη, καθαριότητα, φύλαξη, οδηγούς λεωφορείων, ζωοκόμους και βοηθητικό προσωπικό στις Κλινικές. Παράλληλα και χωρίς να αποτελεί κάτι καινούριο η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών στη σχολή μας συνεχίζει να εντείνεται με το νέο πρόγραμμα σπουδών. Οι θεωρίες και τα εργαστήρια καλύπτουν σχεδόν όλη την μέρα, οι πρόοδοι αυξάνονται εκθετικά, η χρονική περίοδος της εξεταστικής συμπυκνώνεται, οι ύλες των μαθημάτων χαώδεις και τα συγγράμματα ολοένα και μειώνονται με πλήθος σημειώσεων να επιβαρύνει τους φοιτητές με δικά τους έξοδα.
Όλα αυτά είναι όμως θυσίες στο όνομα της επιστήμης και με την προοπτική να γίνουμε καλύτεροι κτηνίατροι αύριο; Ή απλά προσπαθούν να δημιουργήσουν μια γενιά που θα ταιριάζει γάντι στο παραπάνω σκηνικό ανασφάλειας και ευελιξίας, που δε θα αντιδρά, ήδη από τα χρόνια της εκπαίδευσης;
Συμμετέχουμε-διεκδικούμε-ανατρέπουμε!
  Δεν μένουμε αδιάφοροι!
Απέναντι σε όλα τα παραπάνω είναι αναγκαίο να υπάρχει διαρκής και δυναμική στάση και απάντηση. Όντας μια γενιά που διαγράφεται και όντας φοιτητές που βλέπουμε να χάνονται χρόνιες κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος  οφείλουμε να παλεύουμε διαρκώς για ένα ζωντανό πανεπιστήμιο. Ζωντανό με τους αγώνες του. Με τους αγώνες για να μην πληρώνουμε για τις σπουδές (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, μεταφορές), για να μη διαγραφόμαστε, για να μη μείνει κανείς φοιτητής χωρίς σχολή. Ζωντανό με αλληλεγγύη ,συλλογικότητα και πολιτισμό, διαφορετικό από τα κυρίαρχα πρότυπα. Με στέκια, συζητήσεις, δράσεις, προβολές, επανακατοχύρωση του ασύλου, χώρος όχι μίζερος και «μιας χρήσης» για τα μαθήματα και το άγχος της εξεταστικής αλλά δημιουργικός και χώρος έκφρασης και νέας κοινωνικοποίησης.
Όλα τα παραπάνω περνούν σίγουρα μέσα από ζωντανό, ενεργό και αγωνιστικό Σύλλογο. Με δημοκρατικές διαδικασίες και Γενικές Συνελεύσεις όπου όλοι μας θα έχουμε τη δυνατότητα για έκφραση προβληματισμών, με συλλογικές αποφάσεις και δράσεις. Σύλλογο που θα αναζητά σε συντονισμό με του υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους τη θέση του στο κοινωνικό σύνολο και ως τέτοιος διέξοδο για την νεολαία των μνημονίων και τον εξαθλιωμένο λαό της κρίσης.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Σύλλογος άλλωστε είμαστε όλοι εμείς. Ως βασική του αρμοδιότητα έχει την προάσπιση των συμφερόντων του κάθε φοιτητή που σε κύρια βάση είναι ενιαία. Ο Σύλλογος μας είναι αυτό το όργανο που πρέπει να βοηθάει τον κάθε φοιτητή στη διαμόρφωση και στην συγκρότηση πολιτικής και κοινωνικής υπόστασης μέσα από συζήτηση, την σύνθεση και τελικά την λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων που προωθούν ένα συλλογικό δρόμο διεκδίκησης και επίλυσης των προβλημάτων μας. Θέλουμε συλλόγους ανεξάρτητους από κομματικά επιτελεία και όχι συλλόγους κόκκινους, γαλάζιους ή πράσινους! Θέλουμε συλλόγους που μέσα από τα όργανα τους (Γενικές Συνελεύσεις, Διοικητικό Συμβούλιο) θα λειτουργούν με ανοιχτό πολιτικό χαρακτήρα και κάθε φοιτητής θα μπορεί να συμμετέχει σε αυτά. Τους θέλουμε μακριά από λογικές πλήρους απαξίωσης των δημοκρατικών κεκτημένων του φοιτητικού κινήματος αλλά και μακριά από λογικές που υποστηρίζουν την σημερινή τελειότητά τους. Τους θέλουμε όργανα δημοκρατικού συνδικαλισμού, όργανα ανατροπής και συλλογικής δράσης.
Η αποχή από τις φοιτητικές εκλογές ή το λευκό δεν είναι στάση που εκφράζει την δυσαρέσκεια ή την οργή για  ό,τι εφαρμόζεται ούτε αποτελεί τρόπο πίεσης για τη διεκδίκησης ενός διαφορετικού πανεπιστημίου, ενός πανεπιστημίου των αναγκών μας. Αντιθέτως, νομιμοποιεί κάθε κίνηση υποβάθμισης του Πανεπιστημίου αφού η σιωπή λαμβάνεται ως συναίνεση, ως αποδοχή και επιβράβευση των όσων εφαρμόζονται.
Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν εκείνη τη διαδικασία των φοιτητών που διεξάγεται σε κοινή ημέρα για όλους τους Συλλόγους και τις σχολές και μπορεί να στείλει  με τον πιο μαζικό και πανελλαδικό τρόπο  το μήνυμα της φοιτητιώσας νεολαίας για ό,τι εφαρμόζεται στο ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα.
Έτσι, η στήριξη καθεστωτικών παρατάξεων (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ), που αποτελούν ‘’παιδιά’’ των Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποτελεί στην ουσία στήριξη της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και της απονέκρωσης των Συλλόγων και της φωνής τους. Είναι οι παρατάξεις που τόσα χρόνια προωθούν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, ακόμη κι αν σήμερα τους ψάχνεις με τα κιάλια στη σχολή μας, στηρίζουν τις κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., και καταβάλλουν τα μέγιστα ώστε να μην πραγματοποιούνται Γενικές Συνελεύσεις.
Από την άλλη η απομόνωση και η ηττοπάθεια (τύπου ΠΚΣ-ΜΑΣ-ΚΝΕ)  θέλει το φοιτητικό κίνημα να πετυχαίνει νίκες μόνο όταν έρθει η λαϊκή εξουσία. Είναι ακόμη εκείνη η δύναμη που αν οποιαδήποτε αγωνιστική κίνηση δεν υιοθετεί το δικό της πολιτικό πλαίσιο την απαξιώνει και επιλέγει να στρέφεται εναντίον της ακόμη και με προβοκατόρικο τρόπο!
Ας μην ξεχνιόμαστε όμως! Η δήθεν ανεξάρτητη παράταξη Κ.Φ.Κ. που ξεφύτρωσε μετά τη διάλυση της ΠΑΣΠ λάμπει δια της απουσίας της. Η παράταξη φάντασμα που καπηλεύεται το Σύλλογο κατά τη διάρκεια όλη της χρονιάς αδιαφορεί για τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης και δεν εκφράζει καμία άποψη για τα ζητήματα της σχολής που προκύπτουν. Το μόνο που αντιλαμβάνεται ως πρώτη δύναμη απαραίτητο να πράξει είναι να χρησιμοποιεί τους αντιπροσώπους της για ατομική διαπραγμάτευση με τους καθηγητές γύρω από διαδικαστικά ζητήματα (ημερομηνίες, μέρες εξέτασης κλπ.). Μάλλον, οι πρακτικές τους θυμίζουν κάτι από τα παλιά και  από το παρελθόν τους  χωρίς να μπορούν να  αποτελέσουν για το σύλλογο εκείνη τη δύναμη που θα εγγυηθεί τα συμφέροντα των φοιτητών.
ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΑΣ!
Ενίσχυση του σχήματος της Φ.Α.Κ.Α.- ΕΑΑΚ, είναι ενίσχυση της φωνής των αγώνων, της φωνής της αριστερής ριζοσπαστικής συνεργασίας στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων. Είναι στήριξη του πολιτικού σχεδίου που δηλώνει ρητά πώς η πραγματικότητα που χτίζουμε ως φοιτητές μέσα στο πανεπιστήμιο είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει την εργασιακή μας προοπτική, τον τρόπο που θα εργαζόμαστε και θα παλεύουμε, τον τρόπο που εν τέλει θα ζούμε.
Επιλέγουμε τον αριστερό ανεξάρτητο χώρο στο πανεπιστήμιό μας γιατί λειτουργεί με ανοιχτές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, στις οποίες κάθε φοιτητής μπορεί να παράγει πολιτική. Είμαστε ανεξάρτητοι από κόμματα, ενάντια στο καθηγητικό κατεστημένο και ανεξάρτητοι από οικονομική χρηματοδότηση.
Είναι εκείνο το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα που πάντοτε υπερασπιζόταν την ύπαρξη  δημοκρατικών φοιτητικών συλλόγων και πάλευε τα ζητήματα της εκπαίδευσης, της φοιτητικής καθημερινότητας, της εργασιακής προοπτικής να γίνουν αντικείμενο συζήτησης, επίλυσης και πάλης του συνόλου των φοιτητών.
Είμαστε με την αριστερά, την πραγματική αριστερή αντίληψη που δημιουργεί ρήγματα στις συνειδήσεις, που εκφράζει τα ριζοσπαστικά οράματα και κινήματα, που δεν συνδιαλέγεται με την εξουσία, δεν παρακαλά αλλά απαιτεί, δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες του συστήματος, αλλά δημιουργεί τους όρους ανατροπής του. Έτσι, εμείς διαλέγοντας ένα δρόμο αντίστασης, αλληλεγγύης, συλλογικότητας και ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων τοποθετούμαστε συνειδητά σε μια αριστερή κατεύθυνση. Ούτως ή άλλως κάθε στάση είτε προσωπική είτε συλλογική χρωματίζεται πολιτικά, ανάλογα με το αν ενισχύει την υπάρχουσα κατάσταση ή συμβάλλει στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή.
Στη λογική του αγώνα συγκροτούμε ανοιχτά ψηφοδέλτια τα οποία είναι κομμάτι της συνολικότερης ιδέας μας για κάθε μάχη που πρέπει να δοθεί και αφορά τα μικρά καθημερινά θέματα μέχρι και το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Καλούμε κάθε φοιτητή να συμμετάσχει με κάθε τρόπο την ημέρα των εκλογών ψηφίζοντας.
Στήριξη της ΦΑΚΑ-ΕΑΑΚ είναι  στήριξη ,της ανατρεπτικής αριστεράς που παλεύει και ζητά όχι απλά την ψήφο του κάθε φοιτητή και φοιτήτριας αλλά την ενεργή στήριξη όλων για να ξεκινήσει μια νέα, εντελώς διαφορετική ημέρα την 7η Μάη, για να σταλεί και από τις φοιτητικές εκλογές βροντερό μήνυμα ανατροπής, να γίνει λόγος και δύναμη το «δεν πάει άλλο», για να ξεφύγουμε από την καταθλιπτική πραγματικότητα που μας επιβάλλουν και να προβάλουμε την ελπίδα  των συλλογικών αγώνων που θα φέρουν νέες νίκες.

Φ.Α.Κ.Α. - Ε.Α.Α.Κ.